Οδοιπόρος

Είμαι κι εγώ ένα πουλί, με το τραγούδι μου. Το τραγούδι που τραγουδώ απ' τα μικρά μου χρόνια· όλο το ίδιο πράγμα- όλο η ίδια παιδική άγνοια. Από που τραβώ και που πάω. Τραβώ από μακριά και πάω ακόμα πιο μακριά. Τραβώ μες απ' την αντάρα και πάω εκεί που λάμπει ένας ήλιος. Τραβώ και ουρλιάζω...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Δούκας, Στρατής
Μορφή:
Γλώσσα:gre
Έκδοση: [χ.ό.] 1975
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://www.biblionet.gr/author/15960/%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%82_%CE%94%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%B1%CF%82
id OAI-LARISA:15793
spelling OAI-LARISA:157932021-05-15T03:56:10ZΟδοιπόροςΔούκας, Στρατής[χ.ό.]1975greΕίμαι κι εγώ ένα πουλί, με το τραγούδι μου. Το τραγούδι που τραγουδώ απ' τα μικρά μου χρόνια· όλο το ίδιο πράγμα- όλο η ίδια παιδική άγνοια. Από που τραβώ και που πάω. Τραβώ από μακριά και πάω ακόμα πιο μακριά. Τραβώ μες απ' την αντάρα και πάω εκεί που λάμπει ένας ήλιος. Τραβώ και ουρλιάζω, κλαίοντας και γελώντας μες από σκοτεινά φαράγγια. Πέρασα πια μες σε βουνά παραμυθένια, βουνά έρημα από κόσμο. Κι οι αναμνήσεις μ' αφήκαν σαν ένα τσούρμο μαύρα πουλιά που πετούν ψηλά κι ύστερα ανακατεύονται. Μάταια πια καλώ αγάπες και φωνές που σβήσαν. Στη φωνή μου χουίζουν λυπητερά τα δάση. Πίσω μένει ακόμα βαρύς χειμώνας. Κι όμως μπροστά τραβώ ένας έρημος στρατολάτης. Τυλιγμένοι στην αντάρα μ' ακολουθάνε οι λύκοι. Φυσομανάνε τα στοιχειά μέσα στο κρούσταλλο της νύχτας. Οι κορφές σφυρίζουν: "Στο καλό, ορφανέ οδοιπόρε. Ο Θεός να σε φέρει εκεί που πας με τα όνειρά σου". [...] (Από την έκδοση)Νεοελληνική λογοτεχνίαΝεοελληνικό μυθιστόρημαhttp://www.biblionet.gr/author/15960/%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%82_%CE%94%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%B1%CF%8215793
institution Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας"
collection Κατάλογος
language gre
topic Νεοελληνική λογοτεχνία
Νεοελληνικό μυθιστόρημα
spellingShingle Νεοελληνική λογοτεχνία
Νεοελληνικό μυθιστόρημα
Δούκας, Στρατής
Οδοιπόρος
description Είμαι κι εγώ ένα πουλί, με το τραγούδι μου. Το τραγούδι που τραγουδώ απ' τα μικρά μου χρόνια· όλο το ίδιο πράγμα- όλο η ίδια παιδική άγνοια. Από που τραβώ και που πάω. Τραβώ από μακριά και πάω ακόμα πιο μακριά. Τραβώ μες απ' την αντάρα και πάω εκεί που λάμπει ένας ήλιος. Τραβώ και ουρλιάζω, κλαίοντας και γελώντας μες από σκοτεινά φαράγγια. Πέρασα πια μες σε βουνά παραμυθένια, βουνά έρημα από κόσμο. Κι οι αναμνήσεις μ' αφήκαν σαν ένα τσούρμο μαύρα πουλιά που πετούν ψηλά κι ύστερα ανακατεύονται. Μάταια πια καλώ αγάπες και φωνές που σβήσαν. Στη φωνή μου χουίζουν λυπητερά τα δάση. Πίσω μένει ακόμα βαρύς χειμώνας. Κι όμως μπροστά τραβώ ένας έρημος στρατολάτης. Τυλιγμένοι στην αντάρα μ' ακολουθάνε οι λύκοι. Φυσομανάνε τα στοιχειά μέσα στο κρούσταλλο της νύχτας. Οι κορφές σφυρίζουν: "Στο καλό, ορφανέ οδοιπόρε. Ο Θεός να σε φέρει εκεί που πας με τα όνειρά σου". [...] (Από την έκδοση)
format
author Δούκας, Στρατής
author_facet Δούκας, Στρατής
author_sort Δούκας, Στρατής
title Οδοιπόρος
title_short Οδοιπόρος
title_full Οδοιπόρος
title_fullStr Οδοιπόρος
title_full_unstemmed Οδοιπόρος
title_sort οδοιπόρος
publisher [χ.ό.]
publishDate 1975
url http://www.biblionet.gr/author/15960/%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%82_%CE%94%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%B1%CF%82
work_keys_str_mv AT doukasstratēs odoiporos
_version_ 1735082118397034496