| Περίληψη: | Αυτό το βιβλίο συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνει ένα βιβλίο απολαυστικό και ταυτόχρονα πνευματικά ερεθιστικό, που σοφά ο συγγραφέας χρησιμοποιεί σε σωστές δόσεις το διανοητικό με το συναίσθημα.
Ανάλογα από ποια οπτική θα το δεις, είναι ένα βιβλίο σπαρακτικό και κεφάτο, απαισιόδοξο και αισιόδοξο, ένα βιβλίο που συγκεντρώνει και συμπυκνώνει την ιστορία του τόπου μας και των ανθρώπων του -και γιατί όχι- και του κόσμου μας. Αν και αναφέρεται στη μετακατοχική εποχή, εντούτοις παραμένει και επίκαιρο και με πάρα πολλούς σύγχρονους χαρακτήρες.
Άνετα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως ένα «εργαστηριακό» εγχειρίδιο για κάθε συγγραφέα, να δει από κοντά και από μέσα πως καταφέρνει ένα βιβλίο που, ενώ δεν φιλοσοφεί, ενώ δεν προσπαθεί να μας διδάξει προτείνοντας λύσεις και μοντέλα ζωής, εντούτοις κάνει τον αναγνώστη του, όταν κλείνει την τελευταία σελίδα, να αρχίσει και να συνεχίσει τότε ο ίδιος τη δουλειά του συγγραφέα. Αρχίζει δηλαδή να σκέφτεται αυτά περίπου που σκεφτόταν ο συγγραφέας πριν αρχίσει να γράφει το βιβλίο. Φορτώνει τον αναγνώστη με όλους τους προβληματισμούς που στη διάρκεια της ανάγνωσης δεν προλάβαινε να εντοπίσει, γιατί ακριβώς ποτέ δεν είναι εμφανείς αυτοί οι προβληματισμοί.
Πιστεύω πως πρόκειται και για ένα προφητικό βιβλίο, που άνετα θα μπορούσε να γραφόταν και τώρα. Οδηγεί τους ήρωές του εκεί που ήδη έχουμε φτάσει όλοι εμείς σήμερα. Δηλαδή στην περιχαράκωση, στην απομόνωση, στην οργάνωση ενός προσωπικού «αποκλεισμένου» χώρου, στην παραίτηση αν θέλουμε να διατηρήσουμε ένα μικρό κομμάτι αξιοπρέπειας, μίζερο και τρισάθλιο βέβαια, αλλά που είναι ο μόνος άξιος λόγος επιβίωσης μια και για να είσαι αξιοπρεπής ξέρεις πως είσαι καταδικασμένος και να φυτοζωείς, αλλιώς οδηγείσαι στην άλλη λύση, στο να γίνεις δηλαδή, όσο σου χρειάζεται, κυνικός, αδίστακτος πατώντας εν ανάγκη και επί πτωμάτων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
|
|---|