| Περίληψη: | ..Στην αρχή είναι η γεύση του δροσερού νερού στο στόμα, το τριμμένο θυμάρι κι ο δυόσμος που φύτρωνε πυκνός πλάι στην πηγή. Και μετά το αποτύπωμα της αρβύλας στη λάσπη. Το χέρι που σηκώνει το δίκανο. Ο κυνηγός που σημαδεύει. Ο κρότος που τσακίζει τα τύμπανα των αυτιών. Ένας ανεπαίσθητος γδούπος. Σιωπή. Κλαδάκια που σπάζουν. Γρήγορα βήματα κι ένα χέρι που ψαχουλεύει τους θάμνους. Το θήραμα, ζεστό ακόμα, στο δίχτυ. Πατικωμένα πουλιά. Αίματα. Το βράδυ την υποχρέωσαν να δοκιμάσει αυτόν τον εκλεκτό μεζέ. Τα πεθαμένα φτερά στην αυλή τα έφερνε ο άνεμος καταπάνω της. Έκανε εμετό. Έφαγε ξύλο. Τα δάκρυα μούσκευαν το μαξιλάρι της. Και το αυτοκίνητο διαιρεί το δρόμο και πολλαπλασιάζει τα χιλιόμετρα... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
|
|---|