| Περίληψη: | Η γραφή του Β. Ιωακείμ είναι ελλειπτική και τρυφερή. Ειρωνική, όπου πρέπει, και γεμάτη θλίψη σε πολλά σημεία. Κύριο στοιχείο του βιβλίου, ο νόστος. Γιατί στο βιβλίο κυριαρχεί το ταξίδι.
Πρώην θαλασσινός, (ασυρματιστής), ο συγγραφέας, ακολουθεί την προγονική εντολή του προπάππου, όπως τον ονομάζει, Οδυσσέα, και γυρνάει τον κόσμο. Στο βιβλίο, όμως, δεν έχουμε περιγραφή του μακρινού κόσμου.
Στο πρώτο μέρος μας δίνει σημεία του μικρού χωριού του πατέρα του, της Ποταμούλας, της οποίας είναι ξένος, γιατί όλο πρέπει να φεύγει.
Μετά, με πολλή πίκρα, μας δίνει σημεία της Ελλάδας, της Αθήνας, αλλά και της γειτονικής μας Ιταλίας, (όπου γράφτηκαν τα περισσότερα απ τα διηγήματα).
Και, τέλος, μας φέρνει στον κόσμο -στον οποίον μάλλον ολοκληρωτικά ανήκει- στον κόσμο δηλαδή του ονείρου και του παραμυθιού, αφού μόνη μας σωτηρία είναι η καταφυγή στο όνειρο και το παραμύθι.
|
|---|