Σιγανή βροχή

«Τούτη τη φορά το΄χε πάρει απόφαση. Θα πήγαινε για φάσες, ο παπα-χαράλαμπος. Δεκέμβρης ήταν, ψιλόβρεχε κι έκανε τσουχτερό κρύο. Ξύπνησε χαραή. Έβαλε μια μπουκιά στο στόμα κι αρματώθηκε στα γρήγορα. Φόρεσε το ζεστό κοντογούνι του, τις μακριές μπότες να μη πάθει κρυοπαγήματα, σκούφο, σταυρωτά τα φυσεκ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας:	Ζημιανίτης, Γιώργος Η.
Μορφή:
Γλώσσα:	gre
Έκδοση:	Λαρισαϊκά Γράμματα c199
Θέματα:	Νεοελληνική λογοτεχνία Νεοελληνικό διήγημα Συγγραφείς, Έλληνες
Διαθέσιμο Online:	https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=109033

id	OAI-LARISA:16292
spelling	OAI-LARISA:162922023-10-06T08:16:16ZΣιγανή βροχήΖημιανίτης, Γιώργος Η.Λαρισαϊκά Γράμματαc1990 εκτύπωσηgre«Τούτη τη φορά το΄χε πάρει απόφαση. Θα πήγαινε για φάσες, ο παπα-χαράλαμπος. Δεκέμβρης ήταν, ψιλόβρεχε κι έκανε τσουχτερό κρύο. Ξύπνησε χαραή. Έβαλε μια μπουκιά στο στόμα κι αρματώθηκε στα γρήγορα. Φόρεσε το ζεστό κοντογούνι του, τις μακριές μπότες να μη πάθει κρυοπαγήματα, σκούφο, σταυρωτά τα φυσεκλίκια του κι έφυγε και χάθηκε στ ανηφορικά γκαλντερίμια του χωριού. Τον πήραν από πίσω και τα δύο κυνηγόσκυλά του. Ο «Τζακ» κι η «Πόπη». Κάπου έξω και πάνω απ το χωριό, στα Τσαϊρια, ο ανυπόταχτος ο «Τζακ», τον εγκατέλειψε τον παπά και χάθηκε. Όμως η «Πόπη», η πιστή σύντροφός του τον ακολούθησε κατά πόδι. Πήρε ύστερα τα ανηφορικά μονο πάτια, ο παπα-Χαράλαμπος, που περνούσαν μες από πουρναριές, βαλανιδιές και κέδρα. Ανηφορίζοντας, αγκομαχώντας και παλεύοντας, βγήκε κάποτε απάνω ψηλά κι έφτασε στη γούβα την Πιλαλέικη, μουσκίδι στο ίδρωτο, μουσκίδι απ τη ραντιστή βροχούλα. Και βρέθηκε μπροστά σε μια όμορφη ραχούλα που ήξερε από παλιά ότι κρατούσε φάσες. Δεν έχασε καιρό. Η ελπίδα για ένα καλό κυνήγι άρχισε να του θερμαίνει την καρδιά. ακολούθησε στα σβέλτα το δύσβατο μονοπάτι που το΄κλειναν ψηλές φτέρες και μπήκε στο δρυμό. Πλάκωσε όμως ξαφνική ομίχλη. Ήρθε και κουκούλωσε τη ραχούλα. Σκέπασε τις βελανιδιές και τον εμπόδιζε,καθώς προχωρούσε να σημαδεύει τις φάσες που φώλιαζαν στα κλωνάρια της. Χολόσκαγε ο παπάς. Η σκύλα, η «Πόπη», είχε κι όλας αρχίσει το κυνήγι. Έτρεχε πρόθυμα πιο μπροστά απ αυτόν, μύριζε τη βρεμένη γη, έβγαζε μπεκάτσες από θάμνους και τις πρόγκιζε».Νεοελληνική λογοτεχνίαΝεοελληνικό διήγημαΣυγγραφείς, Έλληνεςhttps://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=10903316292
institution	Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας"
collection	Κατάλογος
language	gre
topic	Νεοελληνική λογοτεχνία Νεοελληνικό διήγημα Συγγραφείς, Έλληνες
spellingShingle	Νεοελληνική λογοτεχνία Νεοελληνικό διήγημα Συγγραφείς, Έλληνες Ζημιανίτης, Γιώργος Η. Σιγανή βροχή
description	«Τούτη τη φορά το΄χε πάρει απόφαση. Θα πήγαινε για φάσες, ο παπα-χαράλαμπος. Δεκέμβρης ήταν, ψιλόβρεχε κι έκανε τσουχτερό κρύο. Ξύπνησε χαραή. Έβαλε μια μπουκιά στο στόμα κι αρματώθηκε στα γρήγορα. Φόρεσε το ζεστό κοντογούνι του, τις μακριές μπότες να μη πάθει κρυοπαγήματα, σκούφο, σταυρωτά τα φυσεκλίκια του κι έφυγε και χάθηκε στ ανηφορικά γκαλντερίμια του χωριού. Τον πήραν από πίσω και τα δύο κυνηγόσκυλά του. Ο «Τζακ» κι η «Πόπη». Κάπου έξω και πάνω απ το χωριό, στα Τσαϊρια, ο ανυπόταχτος ο «Τζακ», τον εγκατέλειψε τον παπά και χάθηκε. Όμως η «Πόπη», η πιστή σύντροφός του τον ακολούθησε κατά πόδι. Πήρε ύστερα τα ανηφορικά μονο πάτια, ο παπα-Χαράλαμπος, που περνούσαν μες από πουρναριές, βαλανιδιές και κέδρα. Ανηφορίζοντας, αγκομαχώντας και παλεύοντας, βγήκε κάποτε απάνω ψηλά κι έφτασε στη γούβα την Πιλαλέικη, μουσκίδι στο ίδρωτο, μουσκίδι απ τη ραντιστή βροχούλα. Και βρέθηκε μπροστά σε μια όμορφη ραχούλα που ήξερε από παλιά ότι κρατούσε φάσες. Δεν έχασε καιρό. Η ελπίδα για ένα καλό κυνήγι άρχισε να του θερμαίνει την καρδιά. ακολούθησε στα σβέλτα το δύσβατο μονοπάτι που το΄κλειναν ψηλές φτέρες και μπήκε στο δρυμό. Πλάκωσε όμως ξαφνική ομίχλη. Ήρθε και κουκούλωσε τη ραχούλα. Σκέπασε τις βελανιδιές και τον εμπόδιζε,καθώς προχωρούσε να σημαδεύει τις φάσες που φώλιαζαν στα κλωνάρια της. Χολόσκαγε ο παπάς. Η σκύλα, η «Πόπη», είχε κι όλας αρχίσει το κυνήγι. Έτρεχε πρόθυμα πιο μπροστά απ αυτόν, μύριζε τη βρεμένη γη, έβγαζε μπεκάτσες από θάμνους και τις πρόγκιζε».
format
author	Ζημιανίτης, Γιώργος Η.
author_facet	Ζημιανίτης, Γιώργος Η.
author_sort	Ζημιανίτης, Γιώργος Η.
title	Σιγανή βροχή
title_short	Σιγανή βροχή
title_full	Σιγανή βροχή
title_fullStr	Σιγανή βροχή
title_full_unstemmed	Σιγανή βροχή
title_sort	σιγανή βροχή
publisher	Λαρισαϊκά Γράμματα
publishDate	c199
url	https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=109033
work_keys_str_mv	AT zēmianitēsgiōrgosē siganēbrochē
_version_	1779041313778302976

Σιγανή βροχή

Παρόμοια τεκμήρια