| Περίληψη: | Πρόβαλε η αυγή - αλλά ο ήλιος που νά ναι; Αυτή η σκοτεινή μέρα προμηνύει καταιγίδα - μαύρα σύννεφα πλανιούνται στον ορίζοντα. Ο αέρας που πνέει είναι καυτός και φλέγεται η ανάσα της γης. Ολοι τώρα πορεύεστε γυμνοί, καλοί και κακοί, και μόνο για τον άνθρωπο που αγαπάει την επιστήμη όλα αυτά είναι για γιορτή.
Υπάρχει μια αντίθεση -και τη βλέπουμε ολοένα- ανάμεσα στον κόσμο που αγαπάμε και στον κόσμο που ζούμε. Μια επιλογή μπορούμε να κάνουμε: Ή να καταστρέψομε το είδωλό μας ή τους ίδιους μας τους εαυτούς. Η περίπτωση της καταστροφής του εαυτού μας είναι ο μηδενισμός.
Πάντα, ως τώρα, ερευνούσα το δρόμο της αλήθειας, αντιστεκόμενος και φέρνοντας αντίρρηση σε καθετί που ικανοποιούσε το αίσθημά μου. Ποιος άλλος το έχει κάνει αυτό με τον ίδιο τρόπο; [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
|
|---|