Ερμίνα, χαμόγελο στο αύριο

«Ερμιόνη, Ερμιόνη! Είναι δύσκολος, τραχύς σαν Γολγοθάς, ο ανηφορικός δρόμος που διάλεξες. Πρόσεξε, μπορεί να γονατίσεις». Δεν καταλάβαινα γιατί μιλούσε έτσι. Η καρδιά έχει το δικό της φτερωτό θεό. Αυτός ο θεός μ' οδηγούσε εμένα τότε στου ήλιου το μονοπάτι τ' ολάνθιστο. Κι όσο προχωρούσα τό...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας:	Παρασκευαϊδου - Λιαρούτσου, Ελευθερία
Μορφή:
Γλώσσα:	gre
Έκδοση:	Εντός [200
Θέματα:	Νεοελληνική λογοτεχνία Νεοελληνικό μυθιστόρημα

id	OAI-LARISA:36625
spelling	OAI-LARISA:366252023-05-03T05:05:31ZΕρμίνα, χαμόγελο στο αύριοΠαρασκευαϊδου - Λιαρούτσου, ΕλευθερίαΕντός[2004 εκτύπωση]gre«Ερμιόνη, Ερμιόνη! Είναι δύσκολος, τραχύς σαν Γολγοθάς, ο ανηφορικός δρόμος που διάλεξες. Πρόσεξε, μπορεί να γονατίσεις». Δεν καταλάβαινα γιατί μιλούσε έτσι. Η καρδιά έχει το δικό της φτερωτό θεό. Αυτός ο θεός μ' οδηγούσε εμένα τότε στου ήλιου το μονοπάτι τ' ολάνθιστο. Κι όσο προχωρούσα τόσο οι χρυσές του αχτίδες με τύλιγαν, με ζάλιζαν ηδονικά και θαμπωμένη ανέβαινα, όλο ανέβαινα. . . ''Βλέπω τη μέρα που μαζεύει βιαστικά το φως κι οδεύει αλαφροπάτητη τον ήλιο ν' ανταμώσει, να δρασκελίσει τη μενεξεδένια γραμμή τ' ορίζοντα στης γης την άλλη την πλευρά ζωή να δώσει.'' Βολεμένη στην αγκαλιά του Μάνου, δεχόμουν ηδονικά τη ζεστασιά του κορμιού του και σκεφτόμουν πόση ανάγκη την είχα αυτή την επαφή και την τρυφερή προστασία που μου προσέφερε το δυνατό χέρι που με κρατούσε από τη μέση. . . ''Θεέ μου! Πόση αρμονία κι ομορφιά υπάρχει γύρω μας. Κι εμείς την προσπερνούμε βιαστικά. Δεν μένει χρόνος να ονειρευτούμε!'' (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)Νεοελληνική λογοτεχνίαΝεοελληνικό μυθιστόρημαURN:ISBN:960-8229-44-836625
institution	Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας"
collection	Κατάλογος
language	gre
topic	Νεοελληνική λογοτεχνία Νεοελληνικό μυθιστόρημα
spellingShingle	Νεοελληνική λογοτεχνία Νεοελληνικό μυθιστόρημα Παρασκευαϊδου - Λιαρούτσου, Ελευθερία Ερμίνα, χαμόγελο στο αύριο
description	«Ερμιόνη, Ερμιόνη! Είναι δύσκολος, τραχύς σαν Γολγοθάς, ο ανηφορικός δρόμος που διάλεξες. Πρόσεξε, μπορεί να γονατίσεις». Δεν καταλάβαινα γιατί μιλούσε έτσι. Η καρδιά έχει το δικό της φτερωτό θεό. Αυτός ο θεός μ' οδηγούσε εμένα τότε στου ήλιου το μονοπάτι τ' ολάνθιστο. Κι όσο προχωρούσα τόσο οι χρυσές του αχτίδες με τύλιγαν, με ζάλιζαν ηδονικά και θαμπωμένη ανέβαινα, όλο ανέβαινα. . . ''Βλέπω τη μέρα που μαζεύει βιαστικά το φως κι οδεύει αλαφροπάτητη τον ήλιο ν' ανταμώσει, να δρασκελίσει τη μενεξεδένια γραμμή τ' ορίζοντα στης γης την άλλη την πλευρά ζωή να δώσει.'' Βολεμένη στην αγκαλιά του Μάνου, δεχόμουν ηδονικά τη ζεστασιά του κορμιού του και σκεφτόμουν πόση ανάγκη την είχα αυτή την επαφή και την τρυφερή προστασία που μου προσέφερε το δυνατό χέρι που με κρατούσε από τη μέση. . . ''Θεέ μου! Πόση αρμονία κι ομορφιά υπάρχει γύρω μας. Κι εμείς την προσπερνούμε βιαστικά. Δεν μένει χρόνος να ονειρευτούμε!'' (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
format
author	Παρασκευαϊδου - Λιαρούτσου, Ελευθερία
author_facet	Παρασκευαϊδου - Λιαρούτσου, Ελευθερία
author_sort	Παρασκευαϊδου - Λιαρούτσου, Ελευθερία
title	Ερμίνα, χαμόγελο στο αύριο
title_short	Ερμίνα, χαμόγελο στο αύριο
title_full	Ερμίνα, χαμόγελο στο αύριο
title_fullStr	Ερμίνα, χαμόγελο στο αύριο
title_full_unstemmed	Ερμίνα, χαμόγελο στο αύριο
title_sort	ερμίνα, χαμόγελο στο αύριο
publisher	Εντός
publishDate	[200
work_keys_str_mv	AT paraskeuaïdouliaroutsoueleutheria erminachamogelostoaurio
_version_	1764908208789389312

Ερμίνα, χαμόγελο στο αύριο

Παρόμοια τεκμήρια