Το σοκάκι
«Κύριε Ζαλαγκάρα!» Μου άδραξε τον καρπό πάνω στο μπράτσο του καθίσματος, τα νύχια της κατακόκκινα τον σκάβουν, η ματιά της ολόμαυρη, αγριεμένη. Και άλλη ανατάραξη, σφοδρότερη. «Θα πέσουμε!» Πάνω από τις θέσεις έχει ανάψει η δεξιά επιγραφή: BITTE ANSCHNALLEN Κάτι πληροφορεί τους επιβάτες στο μεγάφωνο...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Μορφή: | |
| Γλώσσα: | gre |
| Έκδοση: |
Κέδρος
c199
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | https://www.public.gr/product/to-sokaki/prod1083300pp/ |
| id |
OAI-LARISA:38835 |
|---|---|
| spelling |
OAI-LARISA:388352022-12-19T12:39:09ZΤο σοκάκιΚοτζιάς, ΑλέξανδροςΚέδροςc1992gre«Κύριε Ζαλαγκάρα!» Μου άδραξε τον καρπό πάνω στο μπράτσο του καθίσματος, τα νύχια της κατακόκκινα τον σκάβουν, η ματιά της ολόμαυρη, αγριεμένη. Και άλλη ανατάραξη, σφοδρότερη. «Θα πέσουμε!» Πάνω από τις θέσεις έχει ανάψει η δεξιά επιγραφή: BITTE ANSCHNALLEN Κάτι πληροφορεί τους επιβάτες στο μεγάφωνο ένας βαρύτονος - ο κυβερνήτης; Έξω από το φινιστρίνι τα σύννεφα πυκνά, μήτε χαραματιά - αφ' ης εγκαταλείποντας το γλαυκό διάστημα χαμηλώσαμε, σταχτί βαμπάκι αδιαπέραστο ή μάζες μελανές φεύγουν ακαριαίως πίσω μας. Ο κύριος με το τυρολέζικο καπελάκι πλάι μου γυρνάει σελίδα στο Spiegel, στη ροδαλή κατατομή του στραβό ένα χαμόγελο σαν μορφασμός. Την καθησύχασα: Δεν πέφτουμε... έξι και είκοσι, της δείχνω το ρολόι μου: Σε μερικά λεπτά προσγειωνόμεθα. Μη γίνεται παιδί! «Τι λέει το μεγάφωνο;» «Σου το έχω πει κατ' επανάληψιν, δεν ξέρω λέξη γερμανικά», της χάιδεψα τα δάχτυλα - έχουν παγώσει. Το λεπτό άσπρο χέρι αποτραβήχτηκε - μπροστά στο μανικέτι μου νυχιές: «Τώρα μιλάει αγγλικά!» «Ε... σωστά!» «Τι λέει;» Στήνω αυτί, ανασύρω από την τσέπη το τσιμπούκι, το δαγκώνω. Οι Γερμανοί προφέρουν απαίσια τα εγγλέζικα, συνεχώς παρεμβάλλουν σαν παράσιτο: ζ, ζ, ζ... «Αλλοιώνει τις λέξεις το μεγάφωνο.» «Ούτε αγγλικά γνωρίζετε, κύριε Ζαλαγκάρα! Κοκορευτήκατε! Και στο θείο μου είπατε ψέματα, τολμήσατε!» Καταφρόνια συν ο παιδαριώδης τρόμος στα σκοτεινά της μάτια - όμορφα μαύρα μάτια, ναι, ώρες ώρες μου φαίνονται ζωώδη, ευκολότερα συζητάς με λεοπάρδαλη... Προφταίνω μια ρουφηξιά προτού ανάψει η δεύτερη επιγραφή - ας διακωμωδεί η Αννέτα το τσιμπούκι μου, σηκώνω τον αναπτήρα, με τόσο εκνευρισμό μια ρουφηξιά... ξανά το γύρισε στον πληθυντικό! μαρμάρωσε ο Σπύρος καταμεσής στην τεράστια αποβάθρα του Στατσιόνε Τέρμινι. Μεγάφωνα, πλήθη και βαβούρα μάγκωσαν τα μελίγγια του επικινδύνως: μεταβολή η κυρία βαδίζει καταπίσω προς την αμαξοστοιχία Νεαπόλεως απ' όπου μόλις κατέβηκαν ο αχθοφόρος με τις αποσκευές τους στο καρότσι πλησιάζει την έξοδο. «Αννέτα»! [...] (Από την έκδοση) ΛεπτομέρειεςΝεοελληνική λογοτεχνίαΝουβέλεςhttps://www.public.gr/product/to-sokaki/prod1083300pp/URN:ISBN:960040775438835 |
| institution |
Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας" |
| collection |
Κατάλογος |
| language |
gre |
| topic |
Νεοελληνική λογοτεχνία Νουβέλες |
| spellingShingle |
Νεοελληνική λογοτεχνία Νουβέλες Κοτζιάς, Αλέξανδρος Το σοκάκι |
| description |
«Κύριε Ζαλαγκάρα!» Μου άδραξε τον καρπό πάνω στο μπράτσο του καθίσματος, τα νύχια της κατακόκκινα τον σκάβουν, η ματιά της ολόμαυρη, αγριεμένη. Και άλλη ανατάραξη, σφοδρότερη. «Θα πέσουμε!»
Πάνω από τις θέσεις έχει ανάψει η δεξιά επιγραφή: BITTE ANSCHNALLEN
Κάτι πληροφορεί τους επιβάτες στο μεγάφωνο ένας βαρύτονος - ο κυβερνήτης; Έξω από το φινιστρίνι τα σύννεφα πυκνά, μήτε χαραματιά - αφ' ης εγκαταλείποντας το γλαυκό διάστημα χαμηλώσαμε, σταχτί βαμπάκι αδιαπέραστο ή μάζες μελανές φεύγουν ακαριαίως πίσω μας. Ο κύριος με το τυρολέζικο καπελάκι πλάι μου γυρνάει σελίδα στο Spiegel, στη ροδαλή κατατομή του στραβό ένα χαμόγελο σαν μορφασμός. Την καθησύχασα: Δεν πέφτουμε... έξι και είκοσι, της δείχνω το ρολόι μου: Σε μερικά λεπτά προσγειωνόμεθα. Μη γίνεται παιδί!
«Τι λέει το μεγάφωνο;»
«Σου το έχω πει κατ' επανάληψιν, δεν ξέρω λέξη γερμανικά», της χάιδεψα τα δάχτυλα - έχουν παγώσει.
Το λεπτό άσπρο χέρι αποτραβήχτηκε - μπροστά στο μανικέτι μου νυχιές: «Τώρα μιλάει αγγλικά!»
«Ε... σωστά!»
«Τι λέει;»
Στήνω αυτί, ανασύρω από την τσέπη το τσιμπούκι, το δαγκώνω. Οι Γερμανοί προφέρουν απαίσια τα εγγλέζικα, συνεχώς παρεμβάλλουν σαν παράσιτο: ζ, ζ, ζ... «Αλλοιώνει τις λέξεις το μεγάφωνο.»
«Ούτε αγγλικά γνωρίζετε, κύριε Ζαλαγκάρα! Κοκορευτήκατε! Και στο θείο μου είπατε ψέματα, τολμήσατε!»
Καταφρόνια συν ο παιδαριώδης τρόμος στα σκοτεινά της μάτια - όμορφα μαύρα μάτια, ναι, ώρες ώρες μου φαίνονται ζωώδη, ευκολότερα συζητάς με λεοπάρδαλη... Προφταίνω μια ρουφηξιά προτού ανάψει η δεύτερη επιγραφή - ας διακωμωδεί η Αννέτα το τσιμπούκι μου, σηκώνω τον αναπτήρα, με τόσο εκνευρισμό μια ρουφηξιά... ξανά το γύρισε στον πληθυντικό! μαρμάρωσε ο Σπύρος καταμεσής στην τεράστια αποβάθρα του Στατσιόνε Τέρμινι. Μεγάφωνα, πλήθη και βαβούρα μάγκωσαν τα μελίγγια του επικινδύνως: μεταβολή η κυρία βαδίζει καταπίσω προς την αμαξοστοιχία Νεαπόλεως απ' όπου μόλις κατέβηκαν ο αχθοφόρος με τις αποσκευές τους στο καρότσι πλησιάζει την έξοδο.
«Αννέτα»! [...] (Από την έκδοση)
Λεπτομέρειες |
| format |
|
| author |
Κοτζιάς, Αλέξανδρος |
| author_facet |
Κοτζιάς, Αλέξανδρος |
| author_sort |
Κοτζιάς, Αλέξανδρος |
| title |
Το σοκάκι |
| title_short |
Το σοκάκι |
| title_full |
Το σοκάκι |
| title_fullStr |
Το σοκάκι |
| title_full_unstemmed |
Το σοκάκι |
| title_sort |
το σοκάκι |
| publisher |
Κέδρος |
| publishDate |
c199 |
| url |
https://www.public.gr/product/to-sokaki/prod1083300pp/ |
| work_keys_str_mv |
AT kotziasalexandros tosokaki |
| _version_ |
1752681417934897152 |