Στον ίσκιο των πουλιών

Είναι κάτι νύχτες, που τ' αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου. Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν. Ακόμα κι οι πέτρες. Και τα ξερά κλαδιά. Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου. Κι έρχεται ακάλεστη. Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Παπαδάκη, Αλκυόνη
Μορφή:
Γλώσσα:gre
Έκδοση: Καλέντης 2003
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://www.biblionet.gr/author/1812/%CE%91%CE%BB%CE%BA%CF%85%CF%8C%CE%BD%CE%B7_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B7
id OAI-LARISA:41243
spelling OAI-LARISA:412432021-10-29T08:50:43ZΣτον ίσκιο των πουλιώνΠαπαδάκη, ΑλκυόνηΚαλέντης2003greΕίναι κάτι νύχτες, που τ' αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου. Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν. Ακόμα κι οι πέτρες. Και τα ξερά κλαδιά. Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου. Κι έρχεται ακάλεστη. Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα, να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις. Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη, ούτ' ένα λουλουδάκι. Ούτ' ένα γλυκό μπας και σε ξεγελάσει. Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της. «Αυτάααα! Πού είχαμε μείνει;» Σου λέει μ' όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα. Είν' αυτές οι νύχτες, που τ' άστρα κατεβαίνουν χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι. Που όλα σιγοτραγουδούν. Είν' αυτές οι νύχτες τελικά, που βλέπεις καθαρά, το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς. Ίδιο ακριβώς, όπως οι στάχτες από τα όνειρα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Νεοελληνική λογοτεχνίαΝεοελληνικό μυθιστόρημαhttp://www.biblionet.gr/author/1812/%CE%91%CE%BB%CE%BA%CF%85%CF%8C%CE%BD%CE%B7_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B7URN:ISBN:978960219129341243
institution Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας"
collection Κατάλογος
language gre
topic Νεοελληνική λογοτεχνία
Νεοελληνικό μυθιστόρημα
spellingShingle Νεοελληνική λογοτεχνία
Νεοελληνικό μυθιστόρημα
Παπαδάκη, Αλκυόνη
Στον ίσκιο των πουλιών
description Είναι κάτι νύχτες, που τ' αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου. Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν. Ακόμα κι οι πέτρες. Και τα ξερά κλαδιά. Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου. Κι έρχεται ακάλεστη. Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα, να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις. Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη, ούτ' ένα λουλουδάκι. Ούτ' ένα γλυκό μπας και σε ξεγελάσει. Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της. «Αυτάααα! Πού είχαμε μείνει;» Σου λέει μ' όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα. Είν' αυτές οι νύχτες, που τ' άστρα κατεβαίνουν χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι. Που όλα σιγοτραγουδούν. Είν' αυτές οι νύχτες τελικά, που βλέπεις καθαρά, το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς. Ίδιο ακριβώς, όπως οι στάχτες από τα όνειρα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
format
author Παπαδάκη, Αλκυόνη
author_facet Παπαδάκη, Αλκυόνη
author_sort Παπαδάκη, Αλκυόνη
title Στον ίσκιο των πουλιών
title_short Στον ίσκιο των πουλιών
title_full Στον ίσκιο των πουλιών
title_fullStr Στον ίσκιο των πουλιών
title_full_unstemmed Στον ίσκιο των πουλιών
title_sort στον ίσκιο των πουλιών
publisher Καλέντης
publishDate 2003
url http://www.biblionet.gr/author/1812/%CE%91%CE%BB%CE%BA%CF%85%CF%8C%CE%BD%CE%B7_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B7
work_keys_str_mv AT papadakēalkyonē stoniskiotōnpouliōn
_version_ 1735088599448158208