Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι

Πέντε. Φωνές, σώματα, στόματα. Μιλούν. Πέντε φορές αρχίζουν και πέντε φορές τελειώνουν, και κάθε φορά είναι η πρώτη, και κάθε φορά είναι η τελευταία. Αρχίζουν για να μιλήσουν, και τελειώνουν για να μην ξαναμιλήσουν. Στο ενδιάμεσο μιλούν σαν να τους έχει δοθεί για τελευταία φορά ο λόγος. Η κάθε λέξη...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας:	Δημητριάδης, Δημήτρης
Μορφή:
Γλώσσα:	gre
Έκδοση:	Άγρα 2000
Θέματα:	Νεοελληνική λογοτεχνία Ελληνικά θεατρικά έργα
Διαθέσιμο Online:	http://www.biblionet.gr/author/12407/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82

id	OAI-LARISA:41520
spelling	OAI-LARISA:415202023-09-18T16:50:35ZΛήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοιΔημητριάδης, ΔημήτρηςΆγρα2000greΠέντε. Φωνές, σώματα, στόματα. Μιλούν. Πέντε φορές αρχίζουν και πέντε φορές τελειώνουν, και κάθε φορά είναι η πρώτη, και κάθε φορά είναι η τελευταία. Αρχίζουν για να μιλήσουν, και τελειώνουν για να μην ξαναμιλήσουν. Στο ενδιάμεσο μιλούν σαν να τους έχει δοθεί για τελευταία φορά ο λόγος. Η κάθε λέξη λέγεται με τρόπο τελεσίδικο, σαν να δίνεται για να μην ξαναδωθεί στον ομιλούντα. Σαν ο ομιλών να γνωρίζει, και γνωρίζει, ότι, με κάθε λέξη που προφέρει, τελειώνει βαθμηδόν η δυνατότητά του να μιλήσει. Γι' αυτό και κάθε λέξη λέγεται ως τελειωτική. Κατάσταση τελικού γεγονότος η κάθε φορά, με την ταπεινή βασιλεύουσα στάση που έχει κάθε τελικό γεγονός, όπου όλα κατατίθενται σαν να μη γινόταν να κατατεθούν παρά μόνον έτσι, σαν αυτός που μιλάει να μην είχε στη διάθεση του παρά μόνον αυτό τον τρόπο τον οποίο χρησιμοποιεί ως έσχατη ευκαιρία. Πέντε φορές η φωνή, το σώμα, το στόμα, ξαναρχίζουν σαν να μην έχουν αρχίσει άλλη φορά, για να πουν κάτι που δεν έχουν ξαναπεί. Είναι η ίδια φωνή κάθε φορά; Είναι το ίδιο σώμα; Το ίδιο στόμα; Είναι κάθε φωνή κάθε φορά. Καθε φορά είναι το κάθε σώμα, το κάθε στόμα. Αυτός που μιλάει είναι αυτός που μιλάει κάθε φορά. Κάθε φορά ο ίδιος, κάθε φορά ένας άλλος. Όποιος κι αν είναι, όποιος και αν μιλάει, ποτέ άλλοτε δεν έχει μιλήσει έτσι, ποτέ άλλοτε δεν ήταν αυτός που είναι τώρα που μιλάει. Τώρα μιλάει για να ζήσει, τώρα μιλάει για να πεθάνει. Ούτε το ένα ούτε το άλλο επιτρέπουν διολισθήσεις έξω από την κρίσιμη περιοχή τους. Ούτε το ένα ούτε το άλλο δέχονται παρασπονδίες μέσα στην περιοχή τους. Και το ένα και το άλλο ζητούν απ' αυτόν που μιλάει να στέκεται στο ύψος του. Αυτός που μιλάει εδώ στέκεται στο ύψος της ζωής του και του θανάτου του. Γι' αυτό μιλάει. Για να ζήσει και για να πεθάνει. Μια φορά επί πέντε. Νεοελληνική λογοτεχνίαΕλληνικά θεατρικά έργαhttp://www.biblionet.gr/author/12407/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82URN:ISBN:960325358841520
institution	Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας"
collection	Κατάλογος
language	gre
topic	Νεοελληνική λογοτεχνία Ελληνικά θεατρικά έργα
spellingShingle	Νεοελληνική λογοτεχνία Ελληνικά θεατρικά έργα Δημητριάδης, Δημήτρης Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι
description	Πέντε. Φωνές, σώματα, στόματα. Μιλούν. Πέντε φορές αρχίζουν και πέντε φορές τελειώνουν, και κάθε φορά είναι η πρώτη, και κάθε φορά είναι η τελευταία. Αρχίζουν για να μιλήσουν, και τελειώνουν για να μην ξαναμιλήσουν. Στο ενδιάμεσο μιλούν σαν να τους έχει δοθεί για τελευταία φορά ο λόγος. Η κάθε λέξη λέγεται με τρόπο τελεσίδικο, σαν να δίνεται για να μην ξαναδωθεί στον ομιλούντα. Σαν ο ομιλών να γνωρίζει, και γνωρίζει, ότι, με κάθε λέξη που προφέρει, τελειώνει βαθμηδόν η δυνατότητά του να μιλήσει. Γι' αυτό και κάθε λέξη λέγεται ως τελειωτική. Κατάσταση τελικού γεγονότος η κάθε φορά, με την ταπεινή βασιλεύουσα στάση που έχει κάθε τελικό γεγονός, όπου όλα κατατίθενται σαν να μη γινόταν να κατατεθούν παρά μόνον έτσι, σαν αυτός που μιλάει να μην είχε στη διάθεση του παρά μόνον αυτό τον τρόπο τον οποίο χρησιμοποιεί ως έσχατη ευκαιρία. Πέντε φορές η φωνή, το σώμα, το στόμα, ξαναρχίζουν σαν να μην έχουν αρχίσει άλλη φορά, για να πουν κάτι που δεν έχουν ξαναπεί. Είναι η ίδια φωνή κάθε φορά; Είναι το ίδιο σώμα; Το ίδιο στόμα; Είναι κάθε φωνή κάθε φορά. Καθε φορά είναι το κάθε σώμα, το κάθε στόμα. Αυτός που μιλάει είναι αυτός που μιλάει κάθε φορά. Κάθε φορά ο ίδιος, κάθε φορά ένας άλλος. Όποιος κι αν είναι, όποιος και αν μιλάει, ποτέ άλλοτε δεν έχει μιλήσει έτσι, ποτέ άλλοτε δεν ήταν αυτός που είναι τώρα που μιλάει. Τώρα μιλάει για να ζήσει, τώρα μιλάει για να πεθάνει. Ούτε το ένα ούτε το άλλο επιτρέπουν διολισθήσεις έξω από την κρίσιμη περιοχή τους. Ούτε το ένα ούτε το άλλο δέχονται παρασπονδίες μέσα στην περιοχή τους. Και το ένα και το άλλο ζητούν απ' αυτόν που μιλάει να στέκεται στο ύψος του. Αυτός που μιλάει εδώ στέκεται στο ύψος της ζωής του και του θανάτου του. Γι' αυτό μιλάει. Για να ζήσει και για να πεθάνει. Μια φορά επί πέντε.
format
author	Δημητριάδης, Δημήτρης
author_facet	Δημητριάδης, Δημήτρης
author_sort	Δημητριάδης, Δημήτρης
title	Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι
title_short	Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι
title_full	Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι
title_fullStr	Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι
title_full_unstemmed	Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι
title_sort	λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι
publisher	Άγρα
publishDate	2000
url	http://www.biblionet.gr/author/12407/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82
work_keys_str_mv	AT dēmētriadēsdēmētrēs lēthēkaialloitesserismonologoi
_version_	1777410569346744320

Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι

Παρόμοια τεκμήρια