Ο δρόμος του φεγγαριού

"Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου. Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου που ακόμα και τώρα με κοιτάζει με μια ελπίδα να κρυφοκαίει στο βάθος του, πως θα τα ξεχάσω όλα και θα ριχτώ ξανά στην αγκαλιά σου. Φεύγω, αλλά να ξέρεις, θα σ' αγαπώ πάντα. Ποιος ξ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Αβραμίδης, Ομηρος
Μορφή:
Γλώσσα:gre
Έκδοση: Ωκεανίδα c201
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://www.biblionet.gr/author/2302/%CE%8C%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82
Περιγραφή
Περίληψη:"Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου. Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου που ακόμα και τώρα με κοιτάζει με μια ελπίδα να κρυφοκαίει στο βάθος του, πως θα τα ξεχάσω όλα και θα ριχτώ ξανά στην αγκαλιά σου. Φεύγω, αλλά να ξέρεις, θα σ' αγαπώ πάντα. Ποιος ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου. . .". Η σειρήνα του υπερωκεάνιου ήρθε να διακόψει τις σκέψεις της. Το καράβι έφευγε. Ποιος αποφάσιζε, αλήθεια για λογαριασμό της Χρύσας όταν άφησε τον Αλέκο, τον άντρα που αγαπούσε, για να μεταναστεύσει στην Αυστραλία; Ένα επεισόδιο, μια παρεξήγηση. Και ποιος αποφάσιζε όταν, δέκα χρόνια αργότερα, έπαιρνε κι εκείνος το δρόμο για την Αυστραλία; Σίγουρα όχι ο ίδιος. (. . .) Εκεί, στην ξένη γη, θα ξυπνήσει το παρελθόν, ακατάσχετο, αμείλικτο. . .