| Περίληψη: | Όπως προσφυώς έχει παρατηρηθεί, το αστικό δίκαιο καταλαμβάνει όχι μόνον το σύνολο των έννομων σχέσεων που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια του ανθρώπινου βίου, αλλ' ανατρέχει και στον χρόνο που ο άνθρωπος κυοφορείται ακόμη ως έμβρυο (άρθρο 36 ΑΚ), ενώ ρυθμίζει και την τύχη της περιουσίας αυτού για τον χρόνο μετά τον θάνατό του (άρθρα 1710 επ. ΑΚ). Αντίστοιχες ρυθμίσεις ισχύουν και προκειμένου περί των έννομων σχέσεων που γεννώνται κατά την σύσταση, τη λειτουργία, τη λύση και την εκκαθάριση των νομικών προσώπων (άρθρα 61 επ. ΑΚ, ειδικώς για το ίδρυμα βλ. άρθρο 114 ΑΚ).
Ενόψει αυτής της καθολικότητας του αστικού δικαίου, η συγγραφή ενός βιβλίου που πραγματεύεται, ως επιτομή, την αχανή ύλη του ισχύοντος αστικού δικαίου αποτελεί αναμφισβήτητα ένα τολμηρό εγχείρημα. Ένα εγχείρημα, το οποίο διεκπεραίωσε με μεγάλη επιτυχία ο κ. Νικόλαος Τριάντος, γνωστός ήδη -μεταξύ άλλων- και από τα πρόσφατα βιβλία του "Αστικός Κώδικας, Ερμηνεία κατ' άρθρο", 2η έκδοση 2010 (με πρόλογο του καθηγητή κ. Ιωάννη Καράκωστα), "Δικαιοπραξίες", 2011 και "Αποζημίωση από τροχαία ατυχήματα", 2012 (σε συνεργασία με την κα Π. Βαφειάδου). Ο κ. Τριάντος κατόρθωσε να συμπυκνώσει σε (μόλις) 577 σελίδες την παρουσίαση όλων των αστικού δικαίου ρυθμίσεων, ακόμη και εκείνων που περιέχονται σε κρίσιμα ειδικά νομοθετήματα εκτός του Αστικού Κώδικα, όπως π.χ. στο Ν 3719/2008 (Βλ. κατωτ. σελ. 463 επ.).
Η ανάπτυξη της ύλης από τον κ. Τριάντο παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, τις ακόλουθες αρετές:
α) έχει την προαναφερθείσα πληρότητα, η οποία χαρακτηρίζεται από την παράθεση και ανάλυση των ουσιωδών πάντοτε, για κάθε έννομη σχέση και θεσμό, ζητημάτων και διατάξεων, με λεπτομέρειες μάλιστα, όπου τούτο παρίσταται αναγκαίο (όπως προκειμένου περί του δικαιώματος στην προσωπικότητα [κατωτ. σελ. 31 επ.] ή περί της ανώμαλης εξελίξεως της ενοχής [κατωτ. σελ. 165 επ.]).
β) περιέχει παρουσίαση της θεωρίας και του δόγματος του αστικού δικαίου που συμπληρώνεται με τα απαραίτητα για την κατανόηση και συγκεκριμενοποίηση των αναφυόμενων ζητημάτων παραδείγματα (όπως για την αναδρομικότητα του νόμου [κατωτ. σελ. 10 επ.] ή τις λεγόμενες προκαταρκτικές συμβάσεις [κατωτ. σελ. 95 επ.]) και
γ) βρίσκεται σε γόνιμο διάλογο με τη νομολογία, ώστε ο αναγνώστης να είναι σε θέση να παρακολουθεί και να γνωρίζει τις λύσεις που έχουν δώσει τα ελληνικά δικαστήρια σε κρίσιμα και αμφιλεγόμενα νομικά ζητήματα αστικού δικαίου (βλ. π.χ. τη νομολογία για το δικαίωμα επισχέσεως [κατωτ. σελ. 142 επ.] ή τις περιορισμένες προσωπικές δουλείες [κατωτ. σελ. 324 επ.]).
Επί τη βάσει όλων των ανωτέρω προκύπτει, επομένου, ότι το ανά χείρας βιβλίο είναι κατά πρώτον απαραίτητο στον νομικό της πράξεως, για έναν αρχικό και γρήγορο προσανατολισμό στις ρυθμίσεις, τη θεωρία, το δόγμα και τη νομολογία του αστικού δικαίου προς επίλυση των ζητημάτων που τον απασχολούν, θα αποδειχθεί δε, κατά δεύτερον, πολύτιμο για τους φοιτητές, ιδίως των προχωρημένων εξαμήνων, ενόψει των εξετάσεων που απαιτούν συνολική επισκόπηση και γνώση της ύλης του αστικού δικαίου, για γρήγορη επανάληψη και αυτοέλεγχο, σε συνδυασμό βέβαια με την πάντοτε απαραίτητη μελέτη του κειμένου των διατάξεων του Αστικού Κώδικα. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
|
|---|