Οι παλιοί συμμαθητές

Οι παλιοί συμμαθητές

Οι παλιοί συμμαθητές μας δεν είναι μόνο τα παιδιά που πηγαίναμε μαζί τους στην ίδια τάξη, στο ίδιο σχολείο. Οι παλιοί συμμαθητές μας, για μένα τουλάχιστον, είναι όλα τα πρόσωπα που αγαπήσαμε. Τότε που ήμαστε παιδιά, έφηβοι, νέοι. Οι παλιοί συμμαθητές μας δεν είναι μόνο πρόσωπα. Είναι και τα πάνινα τ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Παπαδόπουλος, Λευτέρης
Μορφή:
Γλώσσα:gre
Έκδοση: Εκδόσεις Καστανιώτη 2000
Θέματα:
Παπαδόπουλος Λευτέρης
Νεοελληνική λογοτεχνία
Νεοελληνικό διήγημα
Ποιητές, Έλληνες
Αυτοβιογραφία
Διαθέσιμο Online:http://www.biblionet.gr/author/14726/%CE%9B%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82
id OAI-LARISA:46399
spelling OAI-LARISA:463992022-11-17T09:16:54ZΟι παλιοί συμμαθητέςΠαπαδόπουλος, ΛευτέρηςΕκδόσεις Καστανιώτη2000greΟι παλιοί συμμαθητές μας δεν είναι μόνο τα παιδιά που πηγαίναμε μαζί τους στην ίδια τάξη, στο ίδιο σχολείο. Οι παλιοί συμμαθητές μας, για μένα τουλάχιστον, είναι όλα τα πρόσωπα που αγαπήσαμε. Τότε που ήμαστε παιδιά, έφηβοι, νέοι. Οι παλιοί συμμαθητές μας δεν είναι μόνο πρόσωπα. Είναι και τα πάνινα τόπια που φτιάχναμε από τις κουρελιασμένες κάλτσες μας. Είναι και το «χλωρικό και θειάφι», που το βάζαμε κάτω από ένα σπασμένο πλακάκι, στις ράγες του τραμ, κι «ανατινάζαμε» την Αθήνα, κάθε Ανάσταση. Οι παλιοί συμμαθητές μας είναι και τα παιχνίδια μας. Παιχνίδια που έπαιζαν οι παππούδες και οι προπαππούδες μας. Τότε που η ζωή δεν άλλαζε κάθε δύο, κάθε τρία χρόνια. Οι παλιοί συμμαθητές μας είναι και τα κλειστά συρτάρια μας. Τα συρτάρια των παιδικών μας χρόνων, γεμάτα από σβούρες, σπάγκους και μολυβένια στρατιωτάκια, που ο πόλεμος του χρόνου τα σακάτεψε, κι είναι πια χωρίς χέρια, χωρίς πόδια. Τ' αγαπώ αυτά τα κλεισμένα συρτάρια. Τ' ανοίγω καμιά φορά, σιγά σιγά, με προσοχή, με τρυφερότητα, μην τυχόν και φτερουγίσει και πετάξει από μέσα και χαθεί εκείνο το χρυσό χελιδόνι της νιότης μου, που η καρδιά του χτυπάει με την καρδιά μου και μου αφηγείται ταξίδια και περιπέτειες Κόμητες Μοντεχρήστους και δραπέτες του Αλκατράζ κι έναν Χριστό που σταμάτησε στο Χαϊδάρι, αναστήθηκε στη Δραπετσώνα και ύστερα πήρε το ντουφέκι του και οχυρώθηκε πίσω από τα οδοφράγματα, μαζί με τη μάνα μου και τον πατέρα μου και τον φίλο τους τον Σπύρο, που τον εκτελέσανε οι Γερμανοί, το Μάη του '44, στην Καισαριανή... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Παπαδόπουλος ΛευτέρηςΝεοελληνική λογοτεχνίαΝεοελληνικό διήγημαΠοιητές, ΈλληνεςΑυτοβιογραφίαhttp://www.biblionet.gr/author/14726/%CE%9B%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82URN:ISBN:960031400446399
institution Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας"
collection Κατάλογος
language gre
topic Παπαδόπουλος Λευτέρης
Νεοελληνική λογοτεχνία
Νεοελληνικό διήγημα
Ποιητές, Έλληνες
Αυτοβιογραφία
spellingShingle Παπαδόπουλος Λευτέρης
Νεοελληνική λογοτεχνία
Νεοελληνικό διήγημα
Ποιητές, Έλληνες
Αυτοβιογραφία
Παπαδόπουλος, Λευτέρης
Οι παλιοί συμμαθητές
description Οι παλιοί συμμαθητές μας δεν είναι μόνο τα παιδιά που πηγαίναμε μαζί τους στην ίδια τάξη, στο ίδιο σχολείο. Οι παλιοί συμμαθητές μας, για μένα τουλάχιστον, είναι όλα τα πρόσωπα που αγαπήσαμε. Τότε που ήμαστε παιδιά, έφηβοι, νέοι. Οι παλιοί συμμαθητές μας δεν είναι μόνο πρόσωπα. Είναι και τα πάνινα τόπια που φτιάχναμε από τις κουρελιασμένες κάλτσες μας. Είναι και το «χλωρικό και θειάφι», που το βάζαμε κάτω από ένα σπασμένο πλακάκι, στις ράγες του τραμ, κι «ανατινάζαμε» την Αθήνα, κάθε Ανάσταση. Οι παλιοί συμμαθητές μας είναι και τα παιχνίδια μας. Παιχνίδια που έπαιζαν οι παππούδες και οι προπαππούδες μας. Τότε που η ζωή δεν άλλαζε κάθε δύο, κάθε τρία χρόνια. Οι παλιοί συμμαθητές μας είναι και τα κλειστά συρτάρια μας. Τα συρτάρια των παιδικών μας χρόνων, γεμάτα από σβούρες, σπάγκους και μολυβένια στρατιωτάκια, που ο πόλεμος του χρόνου τα σακάτεψε, κι είναι πια χωρίς χέρια, χωρίς πόδια. Τ' αγαπώ αυτά τα κλεισμένα συρτάρια. Τ' ανοίγω καμιά φορά, σιγά σιγά, με προσοχή, με τρυφερότητα, μην τυχόν και φτερουγίσει και πετάξει από μέσα και χαθεί εκείνο το χρυσό χελιδόνι της νιότης μου, που η καρδιά του χτυπάει με την καρδιά μου και μου αφηγείται ταξίδια και περιπέτειες Κόμητες Μοντεχρήστους και δραπέτες του Αλκατράζ κι έναν Χριστό που σταμάτησε στο Χαϊδάρι, αναστήθηκε στη Δραπετσώνα και ύστερα πήρε το ντουφέκι του και οχυρώθηκε πίσω από τα οδοφράγματα, μαζί με τη μάνα μου και τον πατέρα μου και τον φίλο τους τον Σπύρο, που τον εκτελέσανε οι Γερμανοί, το Μάη του '44, στην Καισαριανή... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
format
author Παπαδόπουλος, Λευτέρης
author_facet Παπαδόπουλος, Λευτέρης
author_sort Παπαδόπουλος, Λευτέρης
title Οι παλιοί συμμαθητές
title_short Οι παλιοί συμμαθητές
title_full Οι παλιοί συμμαθητές
title_fullStr Οι παλιοί συμμαθητές
title_full_unstemmed Οι παλιοί συμμαθητές
title_sort οι παλιοί συμμαθητές
publisher Εκδόσεις Καστανιώτη
publishDate 2000
url http://www.biblionet.gr/author/14726/%CE%9B%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82
work_keys_str_mv AT papadopoulosleuterēs oipalioisymmathētes
_version_ 1749782294432841728

Παρόμοια τεκμήρια