| Περίληψη: | «Η εποχή μέτρησε με τον κανόνα της και τοποθέτησε το έργο του στο περιθώριο της σκάλας των "αξιών" της και απέναντι στη βαθμίδα των όχι "βαθυστόχαστων", όχι "μελετημένων" και - για κάποια σκοτεινή και σαν από ειρωνεία προερχόμενη αιτία - "μυστηριωδώς θελκτικών αναγνωσμάτων". Αυτό που δεν του συγχώρεσε προπαντός ποτέ, ήταν πώς η συγκίνησή του δε μπορούσε ν' αναχθεί στα χαλκευμένα από τους ήρωες του Βορρά καλούπια, τα κρεμασμένα από πάνω απ' το κεφάλι της, - φθαρμένες φορεσιές του ευρωπαϊκού παλαιοπωλείου, - όπου προσπαθούσε να αναρριχηθεί. [. . .] Φλύαρος σαν τα κύματα της Μεσογείου και τ' άνθη του Σκαμάνδριου πεδίου!. . . [. . .] Ποιος θα μπορούσε να τα φιμώσει; Τα "Ευριπίδια" που αντιπροσώπευαν γι' αυτόν την ανεπανόρθωτη απομάκρυνση απ' τη γνήσια ελληνική κοιτίδα, που έρχονταν με τα προβλήματα και τις θεωρίες τους να θορυβήσουν απάνω στο λογείον τους που δεν εφάπτονταν πάνω στην αιώνια γαλανή ορχήστρα που τόζωνε, δεν μπορούσαν να τα φιμώσουν». Εικοσιπέντε χρονώ ήταν ο Αλέξης Διαμαντόπουλος όταν τα έγραφε. Με την επιφύλαξη ότι ενδέχεται να έγραψε παικτικά "Ευρωπίδια" αντί Ευριπίδια". (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
|
|---|