| Περίληψη: | Στις εικόνες της φύσεως που ο Παπαδιαμάντης περιγράφει μετ' έρωτος, συχνά η φωτεινή όψη του κόσμου σκιάζεται από μελανές ''κηλίδες''. Μιαρά πνεύματα κυκλοφορούν και αλλοιώνουν το φυσικό κάλλος. Η φύση μπορεί να μοιάζει με παραδεισένιο τοπίο όπου η ψυχή προσεύχεται, όμως μέσα στο ίδιο τοπίο εκστομίζονται κατάρες και ένα δέντρο, μαραμένο από το πέρασμα του ''κακού αερικού'', απειλεί την ομορφιά της άνοιξης. Πολλές φορές η ορμή των φυσικών στοιχείων συνδέεται με τη βιαιότητα του ερωτικού πάθους, που παρουσιάζεται έτσι σαν μια άλλη όψη της παντοδύναμης φύσης (Θέρος - Έρος). Όπως τα έντονα καιρικά φαινόμενα μπορούν να κρύβουν πονηρά δαιμόνια, έτσι αντίστοιχα και η εδεμική ωραιότητα του κόσμου βεβηλώνεται από ερωτικά επιθετικά ''στοιχεία'' (Η Φαρμακολύτρια). Τα ερωτικά πάθη, που κάποτε εξαγριώνουν ή μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε άλογο και επικίνδυνο πλάσμα, αποκτούν δαιμονικές προεκτάσεις. Η παρούσα μελέτη στοχεύει να δείξει ορισμένες όψεις αυτής της μεταμόρφωσης των ηρώων και τον αγώνα τους εναντίον του δαιμονικού έρωτα. Στοχεύει επίσης να δείξει πως η αρνητική εικόνα της φύσεως και των ανθρώπων μπορεί κάποτε και αίρεται καθώς ο κόσμος ανασυστήνεται από τη λογοτεχνική γραφίδα. Ο κόσμος γίνεται προσωπικός κήπος ενός συγγραφέα-κηπουρού που τον καλλιεργεί σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις απαιτήσεις του (Η Μαυρομαντηλού). Εδώ η ήμερη φύση συνυπάρχει με την άγρια χωρίς ωστόσο αυτή η ποικιλομορφία να αλλοιώνει τη ''λαμπρότητα'' του περιβολιού. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
|
|---|