| Περίληψη: | ...Ο σκοπός της ζωής δεν νοείται έξω από τον Χριστόν. Και ό, τι κάνουν οι άνθρωποι σαν έργα πολιτισμού, φιλοσοφία, λογοτεχνία, ποίηση, γενικά καλές Τέχνες, πολιτική, οικονομία, αγώνες για ελευθερίες κ.λπ., αφού δεν γίνονται από ελατήρια πίστεως και αγάπης, αλλά και για τη δόξα του Θεού και τον αγιασμό του ανθρώπου, είναι όλα αρνητικά, χωρίς φως και αλήθεια, χωρίς μεταμορφωτική δύναμη. Είναι απλώς εκφραστικά της καθολικής εμπάθειας των μη αναγεννηθέντων ανθρώπων, είδωλα επινοηθέντα από την διαφθαρείσα φύση μας.
Γι' αυτό όλα αυτά τα προϊόντα της πεσμένης αδαμιαίας φύσεως έχουν τη σφραγίδα της ατέλειας, της εμπάθειας, της πλάνης. Αντιθέτως, τα άνθη της Ορθοδοξίας, σαν φιλοσοφία, θεολογία, καλλιτεχνία, κοινωνιολογία, είναι αληθινά, φωτεινά, γεμάτα από χάρη Θεού, αναλόγως βέβαια με τους φορείς και εκφραστές και τα εκμαγεία τους...
|
|---|