| Περίληψη: | Και οι αρχαίοι Έλληνες ως προϋπάρξαντας εαυτών εν Ελλάδι ανεγνώριζον ετέρους λαούς, ους δεν εθεώρουν εστερημένους πολιτισμού και αναπτύξεως. Οι Έλληνες, γράφει ο Κούρτιος, δεν εφαντάζοντο εαυτούς ως τους πρώτους οικήτορας της χώρας απανταχού δ' επίστευον ότι προυπήρξαν αυτών άλλοι, υλοτομήσαντες χάριν αυτών τα υλομανούντα δάση, αποξηράναντες τα έλη, ισοπεδώσαντες τους βράχους. Προς εκείνους δε τους προδρόμους αυτών, ησθάνοντο εαυτούς συνδεδεμένους δια της πίστεως και των ηθών, αλλ' αφ' ετέρου και ξένους ούτως, ώστε δεν συνηρίθμουν αυτούς εις τους στενούς αυτών συγγενείς, αλλ' ωνόμαζον δια ξένων εθνικών, εκλιπόντων ήδη, ιδίως δε δια των Πελασγών. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
|
|---|