| Περίληψη: | ε το αίνιγμα (ή παράλοα, βρετό, καστράκι, καταδέντρι, παραβροντάκι, παρουδουλωτό, παραμάντεμα, καταλόι, λυτό κλπ., κλπ.), προσπαθούμε με άλλες λέξεις από την πραγματική ονομασία να σχηματίζουμε εικόνες που είναι παράλληλες με την ακριβή και σωστή ονομασία ενός πράγματος, το οποίο θέτουμε σαν ζητούμενο.
Γι' αυτό κι αρχίζουν συνήθως με το «τι είναι ένα πραγματάκι» κλπ.
Παλαιότερα ήταν ένα σωστό «δοκίμιο» της ικανότητας να συγκρίνουμε, να κρίνουμε και να βρίσκουμε το πραγματικό, με συνέπειες τρομερές όταν αποτυγχάναμε. Η ίδια η ζωή του ερωτόμενου κρεμόταν από τη σωστή απάντηση ή σημαντικότατα πράγματα, όπως π.χ. ένα ολόκληρο βασίλειο.
Σήμερα είναι ένα παιχνίδι, που κρατά την αξία του γιατί υποχρεωτικά μας κάνει να σκεφτούμε, γιατί διασκεδάζουμε και είναι πολύ κατάλληλο κι ωραίο να περνάμε την ώρα μας γελώντας, παίζοντας και μαθαίνοντας μαζί.
Αινίγματα υπάρχουν (όλο και λιγότερα και σχεδόν μόνο παλαιά, της αγροτικής κοινωνίας) σε όλο τον ελληνικό χώρο, αλλά με περιορισμένο αριθμό ζητούμενου αντικειμένου. Σχεδόν τα ίδια λέμε πάντα με μόνη διαφορά την ποιητική διάλεκτο. (Από την έκδοση)
|
|---|