| Περίληψη: | Οι άνθρωποι έχουν πολλά ελαττώματα και ιδιοτροπίες. Να τους διορθώσουμε όλους είναι αδύνατο. Δεν μένει, λοιπόν, άλλη λύσι από το να μάθουμε να υπομένουμε και να τους ανεχώμαστε όλους.
Αρκετοί άνθρωποι είναι αγνώμονες. Αν περιμένουμε ανταπόδοσι, θα στενοχωρηθούμε. Αν όμως δεν περιμένουμε, τότε είμεθα ήρεμοι.
Όσοι είναι κοντά μου θέλω να αισθάνωνται ευρυχωρία και όχι στενοχωρία. Κανέναν δεν καλώ. Κανέναν δεν κρατώ. Κανέναν δεν διώχνω. Όποιος θέλει έρχεται, όποιος θέλει μένει, όποιος θέλει φεύγει. Εγώ δεν θεωρώ κανένα οπαδό ή ακόλουθο.
Είμαι ανεκτικός σε κάποιον έως εκεί όπου δεν κινδυνεύει η σωτηρία του.
Πολλοί δυσφορούν όταν οι άλλοι τους υποδεικνύουν τα σφάλματά τους. Εγώ αντιθέτως ευφραίνομαι.
Η ωραιότερη στιγμή της ημέρας, είναι μετά το Απόδειπνο όταν γονατίζω και λέω: «Αδελφοί και πατέρες συγχωρήσατέ μοι τω αμαρτωλώ και ο Θεός ο Άγιος συγχωρήσαι υμίν». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
|
|---|