| Περίληψη: | [...] Ώστε η καλιαρντή είναι μία συνθηματική διάλεκτος, διεπομένη από τους ειδικούς κανόνες όλων των συνθηματικών διαλέκτων. Φυσικά, η καλιαρντή ακολουθεί την γραμματική καί το συντακτικό της κοινής νεοελληνικής. Αυτό διόλου δεν εμποδίζει την καλιαρντή από το να είναι μία αδιακόπως έξυπνη καί ίδιαίτερα πλαστική γλώσσα. Η καλιαρντή έχει ένα χαρακτηριστικό θέλγητρο είναι μία γλώσσα πού σε κάνει να χαμογελάς άθελά σου. Κι αυτός είναι ο στόχος των κιναίδων: επιζητούν να αφοπλίσουν τον συνομιλητή, γυρίζοντας την κουβέντα στο ευτράπελο. Η καλιαρντή, εξ απόψεως λογοτεχνικής καταξιώσεως καί φιλολογικής διερευνήσεως, είναι γλώσσα παντελώς άγνωστη καί παρθένα. Η διαβόητη λογοτεχνική γενιά του '30 συνεβάδιζε με το ρεμπέτικο τραγούδι καί ουδέν αντελήφθη περί αυτού. Η μουγκαμάρα συνεχίζεται καί προς την πλευρά των κιναίδων. Στήν Ελλάδα ουδείς διακινδυνεύει το κύρος του διερευνών αντικείμενα που στερούνται κύρους ίσως διότι, πας αποκτών κύρους θνήσκει. [...] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
|
|---|