| Περίληψη: | Βερολίνο, 1998
«Δεν φαντάζεσαι πόσο δύσκολο είναι ν' ανακαλύπτεις πως διαφέρεις χωρίς να ξέρει κανείς να σου εξηγήσει τον λόγο. Δεν μπορείς να υποπτευθείς πόσο υποφέρεις όταν πρέπει να κρύβεσαι, να υποκρίνεσαι και να αισθάνεσαι ενοχές, μόνο και μόνο επειδή δεν είσαι συνηθισμένος».
Η Εύα Στεργίου, εγγονή της Ροζαλίας Σεφεριάδη, είναι φοιτήτρια στο Βερολίνο, το 1998. Τη νύχτα που μαθαίνει ότι πέθανε η γιαγιά της δέχεται μαζί με τον έγχρωμο φίλο της την άγρια επίθεση μιας ομάδας νεοναζί. Τους κακοποιημένους νέους θα εντοπίσει ο αστυνομικός διευθυντής Νόρμπερτ Γουόκερ. Ένα σημάδι στο σώμα της Εύας θα γίνει η αφορμή για μια σειρά καταιγιστικών εξελίξεων και την αποκάλυψη συγκλονιστικών μυστικών.
Με φόντο την ιστορική πραγματικότητα των γενετικών πειραμάτων, το ναζιστικό πρόγραμμα Lebensborn και το ξύπνημα του νεοναζισμού, τρεις άνθρωποι αναζητούν την υπαρξιακή τους ταυτότητα και ανακαλύπτουν πως κανένας πόλεμος δεν τελειώνει απλώς επειδή παύουν τα πυρά μεταξύ των εχθρών.
Οι χειρότεροι πόλεμοι είναι εκείνοι που ξεσπούν στη σιωπή...
Το τελευταίο βιβλίο της συγκλονιστικής τριλογίας αποτελεί έναν ύμνο στην ανθρωπιά που καταφέρνει πάντα να υπερβαίνει τα στενά όρια της προκατάληψης, της παράνοιας και της διαστροφής, καταδεικνύοντας θριαμβευτικά την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
|
|---|