Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας

Η γλώσσα παρουσιάζεται σε διάφορες μορφές, που ονομάζονται γραμματικές κατηγορίες π.χ. το γένος, ο αριθμός, η πρόταση κτλ. είναι γραμματικές κατηγορίες και έχουν κάθε μια τους ειδική μορφή. Αυτές τις γραμματικές κατηγορίες εξετάζει η Γραμματική, (αναφορικά με τη γένεσή τους, ανάπτυξη και μορφολογική...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Μανδηλαράς, Βασίλης Γ.
Μορφή:
Γλώσσα:gre
Έκδοση: Καρδαμίτσας 1993
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=15991
id OAI-LARISA:48430
spelling OAI-LARISA:484302020-11-10T08:18:53ZΗ δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσαςΜανδηλαράς, Βασίλης Γ.Καρδαμίτσας1993greΗ γλώσσα παρουσιάζεται σε διάφορες μορφές, που ονομάζονται γραμματικές κατηγορίες π.χ. το γένος, ο αριθμός, η πρόταση κτλ. είναι γραμματικές κατηγορίες και έχουν κάθε μια τους ειδική μορφή. Αυτές τις γραμματικές κατηγορίες εξετάζει η Γραμματική, (αναφορικά με τη γένεσή τους, ανάπτυξη και μορφολογική κατάταξη) και η Σύνταξη (το Συντακτικό), (αναφορικά με τη λειτουργία τους). Π.χ. ας πάρουμε τη φράση: ο αγαθός ανήρ. Από γραμματική άποψη η λέξη αγαθός χαρακτηρίζεται επίθετο, που ανήκει στη δεύτερη κλίση και είναι στην ονομαστική πτώση του ενικού αριθμού. Παρόμοια και η λέξη "ανήρ" χαρακτηρίζεται όνομα ουσιαστικό της τρίτης κλίσης κτλ. Αν πάρουμε όμως τις λέξεις αυτές από συντακτική άποψη, θα πούμε πως το αγαθός είναι επιθετικός προσδιορισμός: προσδιορίζει, χαρακτηρίζει τη λέξη ανήρ, στην οποία χαρίζει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, και η λέξη ανήρ είναι το υποκείμενο στη φράση αυτή ή σε μια άλλη, μεγαλύτερη, που θα μπορούσαμε να φτειάξουμε με βάση αυτή τη φράση. Με άλλα λόγια η λέξη ανήρ δείχνει το πρόσωπο, που κάνει ή δέχεται ή παθαίνει κάτι, ανάλογα με τη σημασία που έχει το ρήμα στην πρόταση. Οι γραμματικές κατηγορίες, αυτά τα δομικά στοιχεία της γλώσσας, εξετάζονται από δύο σκοπιές: από τη μια μεριά μορφολογικά (γραμματικά) και από την άλλη λειτουργικά (συντακτικά). Αυτό μπορεί να μας οδηγήσει στο ακόλουθο συμπέρασμα: κάθε λέξη μέσα στο λόγο πιάνει δύο θέσεις, τη γραμματική (μορφολογική) από τη μια άποψη και τη συντακτική (δομική) από την άλλη. Το πρώτο μέρος στην εξέταση των λέξεων αναλαμβάνει η Γραμματική, και το δεύτερο η Σύνταξη ή το Συντακτικό. Έτσι λοιπόν μπορούμε να ορίσουμε το συντακτικό ως έρευνα των τρόπων, με τους οποίους η γλώσσα εκφράζει τις σημασιολογικές (λογικές ή ψυχολογικές) σχέσεις, που υπάρχουν στα διάφορα μέρη του λόγου. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)Ελληνική γλώσσα, Αρχαίαhttps://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=1599148430
institution Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας"
collection Κατάλογος
language gre
topic Ελληνική γλώσσα, Αρχαία
spellingShingle Ελληνική γλώσσα, Αρχαία
Μανδηλαράς, Βασίλης Γ.
Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
description Η γλώσσα παρουσιάζεται σε διάφορες μορφές, που ονομάζονται γραμματικές κατηγορίες π.χ. το γένος, ο αριθμός, η πρόταση κτλ. είναι γραμματικές κατηγορίες και έχουν κάθε μια τους ειδική μορφή. Αυτές τις γραμματικές κατηγορίες εξετάζει η Γραμματική, (αναφορικά με τη γένεσή τους, ανάπτυξη και μορφολογική κατάταξη) και η Σύνταξη (το Συντακτικό), (αναφορικά με τη λειτουργία τους). Π.χ. ας πάρουμε τη φράση: ο αγαθός ανήρ. Από γραμματική άποψη η λέξη αγαθός χαρακτηρίζεται επίθετο, που ανήκει στη δεύτερη κλίση και είναι στην ονομαστική πτώση του ενικού αριθμού. Παρόμοια και η λέξη "ανήρ" χαρακτηρίζεται όνομα ουσιαστικό της τρίτης κλίσης κτλ. Αν πάρουμε όμως τις λέξεις αυτές από συντακτική άποψη, θα πούμε πως το αγαθός είναι επιθετικός προσδιορισμός: προσδιορίζει, χαρακτηρίζει τη λέξη ανήρ, στην οποία χαρίζει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, και η λέξη ανήρ είναι το υποκείμενο στη φράση αυτή ή σε μια άλλη, μεγαλύτερη, που θα μπορούσαμε να φτειάξουμε με βάση αυτή τη φράση. Με άλλα λόγια η λέξη ανήρ δείχνει το πρόσωπο, που κάνει ή δέχεται ή παθαίνει κάτι, ανάλογα με τη σημασία που έχει το ρήμα στην πρόταση. Οι γραμματικές κατηγορίες, αυτά τα δομικά στοιχεία της γλώσσας, εξετάζονται από δύο σκοπιές: από τη μια μεριά μορφολογικά (γραμματικά) και από την άλλη λειτουργικά (συντακτικά). Αυτό μπορεί να μας οδηγήσει στο ακόλουθο συμπέρασμα: κάθε λέξη μέσα στο λόγο πιάνει δύο θέσεις, τη γραμματική (μορφολογική) από τη μια άποψη και τη συντακτική (δομική) από την άλλη. Το πρώτο μέρος στην εξέταση των λέξεων αναλαμβάνει η Γραμματική, και το δεύτερο η Σύνταξη ή το Συντακτικό. Έτσι λοιπόν μπορούμε να ορίσουμε το συντακτικό ως έρευνα των τρόπων, με τους οποίους η γλώσσα εκφράζει τις σημασιολογικές (λογικές ή ψυχολογικές) σχέσεις, που υπάρχουν στα διάφορα μέρη του λόγου. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
format
author Μανδηλαράς, Βασίλης Γ.
author_facet Μανδηλαράς, Βασίλης Γ.
author_sort Μανδηλαράς, Βασίλης Γ.
title Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
title_short Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
title_full Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
title_fullStr Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
title_full_unstemmed Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
title_sort η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
publisher Καρδαμίτσας
publishDate 1993
url https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=15991
work_keys_str_mv AT mandēlarasbasilēsg ēdomētēsarchaiasellēnikēsglōssas
_version_ 1735090379193057280