Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Η γλώσσα παρουσιάζεται σε διάφορες μορφές, που ονομάζονται γραμματικές κατηγορίες π.χ. το γένος, ο αριθμός, η πρόταση κτλ. είναι γραμματικές κατηγορίες και έχουν κάθε μια τους ειδική μορφή. Αυτές τις γραμματικές κατηγορίες εξετάζει η Γραμματική, (αναφορικά με τη γένεσή τους, ανάπτυξη και μορφολογική...
Κύριος συγγραφέας: | |
---|---|
Μορφή: | |
Γλώσσα: | gre |
Έκδοση: |
Καρδαμίτσας
1993
|
Θέματα: | |
Διαθέσιμο Online: | https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=15991 |
id |
OAI-LARISA:48430 |
---|---|
spelling |
OAI-LARISA:484302020-11-10T08:18:53ZΗ δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσαςΜανδηλαράς, Βασίλης Γ.Καρδαμίτσας1993greΗ γλώσσα παρουσιάζεται σε διάφορες μορφές, που ονομάζονται γραμματικές κατηγορίες π.χ. το γένος, ο αριθμός, η πρόταση κτλ. είναι γραμματικές κατηγορίες και έχουν κάθε μια τους ειδική μορφή. Αυτές τις γραμματικές κατηγορίες εξετάζει η Γραμματική, (αναφορικά με τη γένεσή τους, ανάπτυξη και μορφολογική κατάταξη) και η Σύνταξη (το Συντακτικό), (αναφορικά με τη λειτουργία τους). Π.χ. ας πάρουμε τη φράση: ο αγαθός ανήρ. Από γραμματική άποψη η λέξη αγαθός χαρακτηρίζεται επίθετο, που ανήκει στη δεύτερη κλίση και είναι στην ονομαστική πτώση του ενικού αριθμού. Παρόμοια και η λέξη "ανήρ" χαρακτηρίζεται όνομα ουσιαστικό της τρίτης κλίσης κτλ. Αν πάρουμε όμως τις λέξεις αυτές από συντακτική άποψη, θα πούμε πως το αγαθός είναι επιθετικός προσδιορισμός: προσδιορίζει, χαρακτηρίζει τη λέξη ανήρ, στην οποία χαρίζει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, και η λέξη ανήρ είναι το υποκείμενο στη φράση αυτή ή σε μια άλλη, μεγαλύτερη, που θα μπορούσαμε να φτειάξουμε με βάση αυτή τη φράση. Με άλλα λόγια η λέξη ανήρ δείχνει το πρόσωπο, που κάνει ή δέχεται ή παθαίνει κάτι, ανάλογα με τη σημασία που έχει το ρήμα στην πρόταση. Οι γραμματικές κατηγορίες, αυτά τα δομικά στοιχεία της γλώσσας, εξετάζονται από δύο σκοπιές: από τη μια μεριά μορφολογικά (γραμματικά) και από την άλλη λειτουργικά (συντακτικά). Αυτό μπορεί να μας οδηγήσει στο ακόλουθο συμπέρασμα: κάθε λέξη μέσα στο λόγο πιάνει δύο θέσεις, τη γραμματική (μορφολογική) από τη μια άποψη και τη συντακτική (δομική) από την άλλη. Το πρώτο μέρος στην εξέταση των λέξεων αναλαμβάνει η Γραμματική, και το δεύτερο η Σύνταξη ή το Συντακτικό. Έτσι λοιπόν μπορούμε να ορίσουμε το συντακτικό ως έρευνα των τρόπων, με τους οποίους η γλώσσα εκφράζει τις σημασιολογικές (λογικές ή ψυχολογικές) σχέσεις, που υπάρχουν στα διάφορα μέρη του λόγου. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)Ελληνική γλώσσα, Αρχαίαhttps://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=1599148430 |
institution |
Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας" |
collection |
Κατάλογος |
language |
gre |
topic |
Ελληνική γλώσσα, Αρχαία |
spellingShingle |
Ελληνική γλώσσα, Αρχαία Μανδηλαράς, Βασίλης Γ. Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |
description |
Η γλώσσα παρουσιάζεται σε διάφορες μορφές, που ονομάζονται γραμματικές κατηγορίες π.χ. το γένος, ο αριθμός, η πρόταση κτλ. είναι γραμματικές κατηγορίες και έχουν κάθε μια τους ειδική μορφή. Αυτές τις γραμματικές κατηγορίες εξετάζει η Γραμματική, (αναφορικά με τη γένεσή τους, ανάπτυξη και μορφολογική κατάταξη) και η Σύνταξη (το Συντακτικό), (αναφορικά με τη λειτουργία τους). Π.χ. ας πάρουμε τη φράση: ο αγαθός ανήρ. Από γραμματική άποψη η λέξη αγαθός χαρακτηρίζεται επίθετο, που ανήκει στη δεύτερη κλίση και είναι στην ονομαστική πτώση του ενικού αριθμού. Παρόμοια και η λέξη "ανήρ" χαρακτηρίζεται όνομα ουσιαστικό της τρίτης κλίσης κτλ. Αν πάρουμε όμως τις λέξεις αυτές από συντακτική άποψη, θα πούμε πως το αγαθός είναι επιθετικός προσδιορισμός: προσδιορίζει, χαρακτηρίζει τη λέξη ανήρ, στην οποία χαρίζει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, και η λέξη ανήρ είναι το υποκείμενο στη φράση αυτή ή σε μια άλλη, μεγαλύτερη, που θα μπορούσαμε να φτειάξουμε με βάση αυτή τη φράση. Με άλλα λόγια η λέξη ανήρ δείχνει το πρόσωπο, που κάνει ή δέχεται ή παθαίνει κάτι, ανάλογα με τη σημασία που έχει το ρήμα στην πρόταση.
Οι γραμματικές κατηγορίες, αυτά τα δομικά στοιχεία της γλώσσας, εξετάζονται από δύο σκοπιές: από τη μια μεριά μορφολογικά (γραμματικά) και από την άλλη λειτουργικά (συντακτικά). Αυτό μπορεί να μας οδηγήσει στο ακόλουθο συμπέρασμα: κάθε λέξη μέσα στο λόγο πιάνει δύο θέσεις, τη γραμματική (μορφολογική) από τη μια άποψη και τη συντακτική (δομική) από την άλλη.
Το πρώτο μέρος στην εξέταση των λέξεων αναλαμβάνει η Γραμματική, και το δεύτερο η Σύνταξη ή το Συντακτικό.
Έτσι λοιπόν μπορούμε να ορίσουμε το συντακτικό ως έρευνα των τρόπων, με τους οποίους η γλώσσα εκφράζει τις σημασιολογικές (λογικές ή ψυχολογικές) σχέσεις, που υπάρχουν στα διάφορα μέρη του λόγου. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης) |
format |
|
author |
Μανδηλαράς, Βασίλης Γ. |
author_facet |
Μανδηλαράς, Βασίλης Γ. |
author_sort |
Μανδηλαράς, Βασίλης Γ. |
title |
Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |
title_short |
Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |
title_full |
Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |
title_fullStr |
Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |
title_full_unstemmed |
Η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |
title_sort |
η δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |
publisher |
Καρδαμίτσας |
publishDate |
1993 |
url |
https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=15991 |
work_keys_str_mv |
AT mandēlarasbasilēsg ēdomētēsarchaiasellēnikēsglōssas |
_version_ |
1735090379193057280 |