| Περίληψη: | Τα ιστορικά επαναστατικά κοινωνικά υποκείμενα, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι νεολαίοι (σπουδαστές, εργαζόμενοι, εργαζόμενοι-σπουδαστές, άνεργοι) παρουσιάζονται αβέβαια για το μέλλον τους. Ζουν ανάμεσα σε μια πολιτική αντιπροσώπευση, χωριστή πολιτική η οποία απομακρύνθηκε από την κοινωνία, εγκαταστάθηκε στην κυβέρνηση, στους μηχανισμούς, τις συντεχνίες του κράτους και των υπουργείων και μια κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική κρίση που τα αποσταθεροποιεί, τα ρίχνει στο περιθώριο.
Η πολιτική σαν βίωμα, αναλυτική λογική σκέψη, σαν διαχείριση του κοινωνικού, σαν σχέδιο μετασχηματισμού, όραμα και απελευθέρωση είναι σε κρίση. Σε τελευταία ανάλυση χάθηκε η χαρά να κάνεις πολιτική.
Ακόμη και όλοι εκείνοι οι νεολαίοι, φορείς σε ένα επίπεδο μιας άλλης πολιτικής αντίληψης και πρακτικής που όλα τα προηγούμενα χρόνια αγωνίστηκαν ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ξεμπάρκαραν στην Καλιφόρνια, στις PUB των Εξαρχείων ή σε ένα νέο τομέα του κράτους, στο Υφυπουργείο Νέας Γενιάς.
Αντί για μεγάλες ιδέες, οράματα, σχέδια αλλαγής, κυριαρχεί η επανάληψη, η κατανάλωση μιας ξένης παιδείας. Εμφανίζεται στις κοινωνικές ομάδες, τα κοινωνικά υποκείμενα, η εσωστρέφεια, το κλείσιμο στο ιδιωτικό, στην ομάδα, τη συντεχνία ή η αναζήτηση της σωτηρίας στο κράτος.
Τη θέληση για δημιουργία, την πρωτοβουλία, τις μεγάλες προσδοκίες και ελπίδες για το μέλλον αντικατέστησαν η αδιαφορία, η παθητικότητα, η εύκολη λύση, η παραδοσιακή λογική του βολέματος. Διεργασίες, εξελίξεις που ευνοούν, αντιπροσωπεύουν το υπόβαθρο μιας δεξιάς παλινόρθωσης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
|
|---|