| Περίληψη: | Ήδη από τον πρώτον καιρόν μετά τον θάνατον του Ιωάννου Συκουτρή, ευθύς ως την πρώτην κατάπληξιν, την βωβήν διαμαρτυρίαν, τον πόνον δια τον πρόωρον και άδικον χαμόν, διεδέχθη στωικώτερον αντίκρυσμα της αδοκήτου απουσίας, ζωηρά υπήρξεν η ενδιάθετος παρόρμησις να συγκεντρωθούν και επανεκδοθούν τα έργα του, δια να αναβιώση δια μέσου αυτών η πνευματική και η ηθική παρουσία του και να καταστή ευρύτερον προσιτή η πνευματική του κληρονομιά.
Η επίμονος ζήτησις των πραγματειών του και του επί μακράν σειράν ετών εξηντλημένου Συμποσίου, ποικίλαι εκδηλώσεις εκ μέρους όχι μόνον των πολυαρίθμων παλαιών θιασωτών και φίλων, νοσταλγούντων τον Άνθρωπον και την φωνήν του, αλλά και πλήθους πνευματικών ανθρώπων με τα ποικιλώτερα ενδιαφέροντα, διατηρούντων ζωηράν την ανάμνησιν της πνευματικής προσφοράς του και της ηθικής ακτινοβολίας του, και ακόμη η πολλαπλώς εκφραζόμενη επιθυμία ολοκλήρου χορείας νεωτέρων, επιθυμούντων να γνωρίσουν το έργον του και την προσωπικότητά του - κατέστησαν, με την πάροδον του χρόνου, έτι εντονωτέραν την παρόρμησιν αυτήν, και την πραγματοποίησίν της επιτακτικόν αίτημα. [...]
|
|---|