| Περίληψη: | Η τέχνη του 20ου αιώνα, η οποία από τις συγκυρίες αγόμενη αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την στατικότητα της εξιδανικευμένης εικόνας ώστε να θέσει ως προτεραιότητα την δραστική επενέργεια του πνευματικού που πρέπει να εμψυχώνει την ανθρώπινη έκφραση, καθιστώντας την άμεση, ανυπόκριτη, πηγαία και αυθόρμητη, δημιούργησε τις προϋποθέσεις μιας «εξέγερσης» ενάντια στο αισθητικό κατεστημένο και στην επικρατούσα αντίληψη για την Ομορφιά. (. . .) Η απεικόνιση του γυναικείου σώματος, το οποίο ανέκαθεν αποτέλεσε αντικείμενο ζωγραφικής αναπαράστασης, άρχισε να γίνεται φορέας εικονογραφικού προβληματισμού και αναζητήσεων μέσα στο πνεύμα των αλλεπάλληλων πρωτοποριακών αισθητικών ιδεών και αντιλήψεων. (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
|
|---|