| Περίληψη: | Για χρόνια χρησιμοποιούσα στη διδασκαλία, στον μαυροπίνακα, ένα σχεδιάγραμμα με τους τέσσερις πυλώνες της εγκληματολογίας: το έγκλημα, τον εγκληματία, το θύμα και την κοινωνική αντίδραση προς τους τρεις προηγούμενους πυλώνες. Έτσι, αναδεικνυόταν μέσα από τις σχέσεις εγκλήματος-εγκληματία, θύματος και κοινωνικής αντίδρασης ότι το κάθε έγκλημα δημιουργεί έναν ξεχωριστό τύπο εγκληματία, όπως λ.χ. τον εγκληματία λευκού περιλαιμίου ή τον ανθρωποκτόνο. Το έγκλημα, από την άλλη πλευρά, συνδεόταν με το θύμα, όπως το έγκλημα με την τιμωρία, γι' αυτό και αρχίσαμε να διερευνούμε τη θυματοποίηση και λ.χ. τα θύματα των εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας. Και φυσικό, το κάθε έγκλημα δημιουργεί μια ξεχωριστή κοινωνική αντίδραση. Για παράδειγμα, οι δράστες παιδικής πορνογραφίας υφίστανται τον άτυπο κοινωνικό έλεγχο της κοινωνικής κατακραυγής και από πλευράς τυπικού ελέγχου προβλέπονται ποινές κακουργηματικού χαρακτήρα. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
|
|---|