Σ' ευχαριστώ καρκίνε

Μια ιστορία παρμένη από την πραγματική ζωή, άλλοτε τρυφερή, ρομαντική και ονειροπόλα και άλλοτε σκληρή, αμείλικτη και αδυσώπητη. Μια ιστορία όπου αληθινά γεγονότα και προσωπικά βιώματα αναμιγνύονται γλυκά με μυθοπλασία και μεταφυσικές αναζητήσεις. Ο κεντρικός ήρωας, ο επιτυχημένος γιατρός Οδυσσέας Ε...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Αλειφερόπουλος, Δημήτρης
Μορφή:
Γλώσσα:gre
Έκδοση: Διάνοια c202
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=27464
Περιγραφή
Περίληψη:Μια ιστορία παρμένη από την πραγματική ζωή, άλλοτε τρυφερή, ρομαντική και ονειροπόλα και άλλοτε σκληρή, αμείλικτη και αδυσώπητη. Μια ιστορία όπου αληθινά γεγονότα και προσωπικά βιώματα αναμιγνύονται γλυκά με μυθοπλασία και μεταφυσικές αναζητήσεις. Ο κεντρικός ήρωας, ο επιτυχημένος γιατρός Οδυσσέας Ευόρας, χτυπημένος ξαφνικά από τον καρκίνο στην κορύφωση της καριέρας του, μετεωρίζεται ανάμεσα στο σκληρό παρόν με πολύ πιθανό έναν επικείμενο θάνατο, και στο μακρινό παρελθόν, στους υπέροχους γονείς του, στα όμορφα παιδικά χρόνια της ξεγνοιασιάς, στα ρομαντικά εφηβικά και νεανικά χρόνια του έρωτα. Σε αυτό το γοητευτικό οδοιπορικό μέσα στο χρόνο, ο Οδυσσέας νιώθει την ανίκητη ανάγκη να κάνει χωρίς να κρύβεται, από τη μία μεριά σκληρές ενδοσκοπήσεις και καταδύσεις στα κατάβαθα της ψυχής του εκεί που ποτέ μέχρι τότε δεν είχε φτάσει, και από την άλλη να κάνει ειλικρινείς απολογισμούς των πεπραγμένων του. Όμως συγχρόνως, το οιδοιπορικό γίνεται και μια υπέροχη πτήση όπου, ο Οδυσσέας θυμάται με ευγνωμοσύνη πόσο τυχερός και ευλογημένος υπήρξε στη ζωή του γιατί είχε ζήσει μια πολύ ενδιαφέρουσα ζωή με πολλές διακρίσεις και καταξιώσεις, αλλά και πολλές περιπέτειες και εμπειρίες που δεν τον άφησαν ποτέ να πλήξει. Και κυρίως είχε αγαπήσει πολύ και είχε αγαπηθεί πολύ περισσότερο. Και τέλος, μένοντας στο «Καθαρτήριο» για τουλάχιστον πέντε χρόνια όπου σχεδόν «στοίχειωσε», και αφού ανακάλεσε και αξιολόγησε τις ανθρώπινες αξίες και απαξίες και τις θρησκευτικές και κοινωνικές συμβάσεις, στέκεται ξανά στα πόδια του, μαζεύει τα κομμάτια της ζωής του, «αυτομα-στιγώνεται» αλύπητα και μετά εξηγεί de profundis γιατί νιώθει την ανάγκη να πει ξεκάθαρα και χωρίς φόβο: «Σ' ευχαριστώ καρκίνε» (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)