| Περίληψη: | Της καληνύχτας τα φιλιά της Λουίζας και του Γιώργου, της Αντιγόνης και του Ιεροκλή, του Σωτήρη και της Ελένης είναι τα φιλιά του έρωτα. Αυτού του έρωτα που μεταμορφώνει τους ήρωες του βιβλίου σε ικέτες μιας ευτυχίας που κάποιες στιγμές την αγγίζουν, για να την προσπεράσουν πάλι.
Όμως η κάθε στιγμή μπορεί να αποδειχθεί μοιραία...
Μέσα στους παγωμένους διαδρόμους ενός παλιού κτηρίου ένα μεγάλο μυστικό κυκλοφορεί, που μόνο ένας το γνωρίζει. Όταν θα τελεστεί ένας φόνος ο ένοχος θα καταφέρει να παραμείνει ανώνυμος, μέχρι τη στιγμή της καταγγελίας και της αποκάλυψης.
Και μαζί θα αποκαλυφθεί πώς η αγάπη για τον άνθρωπο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια τη ζωή.
"Γυιέ μου, επειδή είμαστε άνθρωποι κάνουμε λάθη και, όταν αγαπάμε, αυτά τα λάθη γίνονται μεγάλα και μας πνίγουν. Ενώ, αν ήμασταν θεοί, θ' αγαπούσαμε χωρίς να κάνουμε λάθη. Γιατί θεός σημαίνει δίκαιος και αλάνθαστος. Και μόνο όταν αγαπάς σαν θεός δεν κάνεις λάθη", του είπε η Αντιγόνη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
|
|---|