| Περίληψη: | "Βρέθηκα κάτω από τρενάκια και μολυβένια στρατιωτάκια και κούκλες και πατίνια. [...] Κι έμεινα κι εγώ εκεί, με τα κουζινικά και τα παιχνίδια τα κουρδιστά, για να φυλάω τα μυστικά.
Ναι, εμείς ήμασταν οι φύλακες, εμείς φυλάξαμε τα μυστικά".
Η Ζάζα, ο Όττο, η Κολέτ, το Βουμβούμ...
Τα παιχνίδια των παιδιών -η κλωστή που τα συνέδεε με την παλιά τους ζωή- διηγούνται την ιστορία τους. Ένα βιβλίο για την ελπίδα και τη μνήμη, για το "Ποτέ ξανά". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Το βιβλίο, αμιγώς λογοτεχνικό, συνδέεται πραγματολογικά με την ιστορική πραγματικότητα μέσα και από τις δύο φωτογραφίες-ντοκουμέντα του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα και από το επίμετρο που σηματοδοτεί την οπτική του κειμένου: Τα παιχνίδια, σύμβολο ασφάλειας και οικογενειακής ευτυχίας, έπαιζαν πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή των παιδιών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όχι μόνο ως φορείς «μνήμης και στοχασμού», αλλά και ως «κατάφαση στη ζωή». (Άντα Κατσίκη-Γκίβαλου, bookpress.gr, 19/02/2022)
|
|---|