| Περίληψη: | Με το "Επικό Θέατρό" του ο Μπρεχτ έρχεται να κλονίσει τις βασικές αρχές που συγκροτούν την έννοια του "Κλασικού Θεάτρου". Για την αντίληψή του, η σκηνή δεν είναι ο χώρος όπου εκτυλίσσεται η δράση, αλλά όπου ο συγγραφέας απλά και μόνο αφηγείται και παραθέτει ορισμένα δραματικά γεγονότα. Η σύγκρουση των χαρακτήρων, εξάλλου, δεν πρέπει, κατά τη γνώμη του, ν' αποβλέπει στην κινητοποίηση των συναισθημάτων του θεατή, αλλά στην ανάπτυξη του μηχανισμού της διαλεκτικής του. Δεν είναι ανάγκη, λέει, να μετέχει ο θεατής στο δράμα. Φτάνει να παρατηρεί ψυχρά και να κρίνει, ώστε να σχηματίζει στο τέλος μια δική του άποψη για τα γεγονότα, να παίρνει μόνος του μια θέση απέναντι σ' αυτά. Και ο άνθρωπος, φυσικά, δεν πρέπει να προβάλλεται με την αιώνια και την οικουμενική σημασία του, όπως γινότανε ώς τώρα, αλλά με τη μεταβλητή και τη "ρέουσα", αυτή που του επιβάλλουν οι κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες της εποχής του
|
|---|