| Περίληψη: | "...Θυμήθηκα το σάλι της και της είπα έτσι για παρηγοριά: "Κρυώνεις εσύ, Μαργαρίτα, αλλά σκέψου ο Τζορτζ τώρα με το σάλι σου θα 'χει τη ζεστασιά του χάρη σε σένα". Σαν να χαμογέλασε, μια υποψία από χαμόγελο όλο κι όλο, μα πάλι συννέφιασε. "Έπρεπε να παρακαλέσω τη Ρόουζι να γράψει το χαρτάκι", είπε και συμπλήρωσε: "Θα μου έκανε τη χάρη, δε γίνεται...". Φοβόταν φαίνεται πως το σάλι της δε θα 'φτανε τελικά στα χέρια του. Εγώ δεν είχα τέτοιο φόβο και πήγα κάτι να πω για τον Χανς, πως θα το φρόντιζε εκείνος, όμως άλλο της είπα. "Και ποια είναι αυτή η Ρόουζι;", ρώτησα. "Τον αγαπάει κι αυτή", είπε και σώπασε. Όπως προχωρούσαμε συνέχισε μονολογώντας. "Αυτή ξέρει γράμματα, είναι κι αυτή μαζί του στις σχολές στο πανεπιστήμιο... ξέρουν να γράφουν αυτοί... να διαβάζουν... θα 'θελα να 'ξερα κι εγώ... να μπορούσα να γράψω τ' όνομά του... μόνο αυτό..." (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
|
|---|