Το ελάχιστο ίχνος

[...] Ο Αυγουστίνος Ψυχός είναι νόθος. Στα τριάντα του μαθητής σε δραματική σχολή και αργότερα μέτριος έως κακός ηθοποιός και θεατρώνης, ανακαλύπτει ότι οι γονείς του τον αντάλλαξαν με τον πραγματικό τους γιο, ένα πρόωρο ασθενικό μωρό. Ο ίδιος αποτελεί καρπό της ένωσης ενός κακομαθημένου έφηβου μεγα...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς:	Χατζηγιαννίδης, Βαγγέλης, Αντουλινάκη, Σύλβια, illustrator
Μορφή:
Γλώσσα:	gre
Έκδοση:	Το Ροδακιό 2013
Θέματα:	Νεοελληνική λογοτεχνία Νεοελληνικό μυθιστόρημα
Διαθέσιμο Online:	https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=34375

id	OAI-LARISA:54268
spelling	OAI-LARISA:542682023-06-14T10:02:39ZΤο ελάχιστο ίχνοςΧατζηγιαννίδης, ΒαγγέληςΑντουλινάκη, Σύλβια, illustratorΤο Ροδακιό2013gre[...] Ο Αυγουστίνος Ψυχός είναι νόθος. Στα τριάντα του μαθητής σε δραματική σχολή και αργότερα μέτριος έως κακός ηθοποιός και θεατρώνης, ανακαλύπτει ότι οι γονείς του τον αντάλλαξαν με τον πραγματικό τους γιο, ένα πρόωρο ασθενικό μωρό. Ο ίδιος αποτελεί καρπό της ένωσης ενός κακομαθημένου έφηβου μεγαλοαστού με την παραμάνα του. "Ένα ελάχιστο ίχνος" της αποτρόπαιης ανταλλαγής ακολουθεί σαν ηχώ τον Αυγουστίνο και ενώ ο ίδιος ποθεί "να αφήσει το δικό του ίχνος" ως ηθοποιός, ως κάποιος "άλλος", ο περίεργος θάνατός του αποτελεί το μόνο απατηλό και φευγαλέο ίχνος που τελικά άφησε στην ιστορία (σ. 318). Ο Ψυχός καταφέρνει να "εισχωρήσει στο πετσί του ρόλου" του: πεθαίνει πάνω στη σκηνή από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου την ίδια στιγμή με τον επηρμένο τραπεζίτη Ιωάννη Γαβριήλ Μπόρκμαν που υποδύεται στο ομώνυμο έργο του Ίψεν. Οι σκηνές που εκτυλίσσονται στο νεκροταφείο την ημέρα της κηδείας του αγγίζουν πλέον το γκροτέσκο. Από εκεί θα παρελάσει ολόκληρος ο ετερόκλητος θίασος που έπαιξε σημαίνοντα ρόλο στη σύντομη ζωή του τριαντατριάχρονου Αυγουστίνου Ψυχού. Tα του δράματος πρόσωπα θα διασταυρωθούν μεταξύ τους σε μια αλλεπάλληλη αλληλουχία τυχαίων συναντήσεων με την τραγική ειρωνεία να βασιλεύει: ο μυασθενικός Αγγελος και η (παρα)μάνα Χαρίκλεια, οι φροντίδες της οποίας τον κρατούν ακόμα στη ζωή, η αποκρουστικά δύσμορφη μικρή ζητιάνα Βιολέτα (ερωμένη του Αυγουστίνου), ο χαρισματικός ηθοποιός Σέργιος Λυκίδης και το Βουνό (γραμματέας της σχολής), ο θρησκόληπτος "θετός" πατέρας με τη Ζανού (ανανήψασα πόρνη και δεύτερη σύζυγος), και τέλος, μετά της Μονίκ, ο κοσμικός επιχειρηματίας Τζινεβράκης, πραγματικός πατέρας του Αυγουστίνου... Ο Χατζηγιαννίδης και εδώ διασκεδάζει σε βάρος μας. Απολαμβάνει το στήσιμο μιας ιστορίας με πλοκή την οποία τραβάει από τα μαλλιά. Συσσωρεύει απιθανότητες θυμίζοντας σύγχρονη λογοτεχνία των ευπώλητων ή και τηλεοπτική σαπουνόπερα, ηθογραφία ή μελό περασμένων δεκαετιών αλλά, γιατί όχι, ακόμη και ειδήσεις στις εφημερίδες. Τέλος, λοξοκοιτά στους κλασικούς και επεμβαίνει στη μυθολογία, δημιουργώντας εν τέλει μια παρωδία που ακροβατεί διαρκώς στα όρια σοβαρού και παιγνίου, υψηλού και χθαμαλού. Το "Ελάχιστο ίχνος" υποδύεται, με τρόπο ενδεχομένως σκόπιμα "κακότεχνο", ίσως όσο και ο "κακός" ηθοποιός πρωταγωνιστής του, ότι δεν είναι παρά μια απίθανη ιστορία. Ωστόσο, δεν υποδύεται παρά το ίδιο του το "είναι", τη μόνη αλήθειά του. Οπως ο Αυγουστίνος Ψυχός που ως άλλος Νάρκισσος "δεν κοιταζόταν ποτέ κατάματα στον καθρέπτη" (σ. 12) θα οδηγηθεί στην αυτογνωσία και στην κατάκτηση της τέχνης του με τον θάνατό του, έτσι και το βιβλίο εντέλει επιτυγχάνει να γίνει ένα μυθιστόρημα αφηγούμενο πειστικά μια ιστορία. Τόσο πειστικά όμως που να δίνει ταυτόχρονα την εντύπωση ότι δεν είναι αληθινή, ότι είναι μια επινοημένη ιστορία. [...] (Από κείμενο του Αριστοτέλη Σαΐνη στην Εφημερίδα των Συντακτών, 4/5/2013)Νεοελληνική λογοτεχνίαΝεοελληνικό μυθιστόρημαhttps://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=34375URN:ISBN:978960837259754268
institution	Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας"
collection	Κατάλογος
language	gre
topic	Νεοελληνική λογοτεχνία Νεοελληνικό μυθιστόρημα
spellingShingle	Νεοελληνική λογοτεχνία Νεοελληνικό μυθιστόρημα Χατζηγιαννίδης, Βαγγέλης Αντουλινάκη, Σύλβια, illustrator Το ελάχιστο ίχνος
description	[...] Ο Αυγουστίνος Ψυχός είναι νόθος. Στα τριάντα του μαθητής σε δραματική σχολή και αργότερα μέτριος έως κακός ηθοποιός και θεατρώνης, ανακαλύπτει ότι οι γονείς του τον αντάλλαξαν με τον πραγματικό τους γιο, ένα πρόωρο ασθενικό μωρό. Ο ίδιος αποτελεί καρπό της ένωσης ενός κακομαθημένου έφηβου μεγαλοαστού με την παραμάνα του. "Ένα ελάχιστο ίχνος" της αποτρόπαιης ανταλλαγής ακολουθεί σαν ηχώ τον Αυγουστίνο και ενώ ο ίδιος ποθεί "να αφήσει το δικό του ίχνος" ως ηθοποιός, ως κάποιος "άλλος", ο περίεργος θάνατός του αποτελεί το μόνο απατηλό και φευγαλέο ίχνος που τελικά άφησε στην ιστορία (σ. 318). Ο Ψυχός καταφέρνει να "εισχωρήσει στο πετσί του ρόλου" του: πεθαίνει πάνω στη σκηνή από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου την ίδια στιγμή με τον επηρμένο τραπεζίτη Ιωάννη Γαβριήλ Μπόρκμαν που υποδύεται στο ομώνυμο έργο του Ίψεν. Οι σκηνές που εκτυλίσσονται στο νεκροταφείο την ημέρα της κηδείας του αγγίζουν πλέον το γκροτέσκο. Από εκεί θα παρελάσει ολόκληρος ο ετερόκλητος θίασος που έπαιξε σημαίνοντα ρόλο στη σύντομη ζωή του τριαντατριάχρονου Αυγουστίνου Ψυχού. Tα του δράματος πρόσωπα θα διασταυρωθούν μεταξύ τους σε μια αλλεπάλληλη αλληλουχία τυχαίων συναντήσεων με την τραγική ειρωνεία να βασιλεύει: ο μυασθενικός Αγγελος και η (παρα)μάνα Χαρίκλεια, οι φροντίδες της οποίας τον κρατούν ακόμα στη ζωή, η αποκρουστικά δύσμορφη μικρή ζητιάνα Βιολέτα (ερωμένη του Αυγουστίνου), ο χαρισματικός ηθοποιός Σέργιος Λυκίδης και το Βουνό (γραμματέας της σχολής), ο θρησκόληπτος "θετός" πατέρας με τη Ζανού (ανανήψασα πόρνη και δεύτερη σύζυγος), και τέλος, μετά της Μονίκ, ο κοσμικός επιχειρηματίας Τζινεβράκης, πραγματικός πατέρας του Αυγουστίνου... Ο Χατζηγιαννίδης και εδώ διασκεδάζει σε βάρος μας. Απολαμβάνει το στήσιμο μιας ιστορίας με πλοκή την οποία τραβάει από τα μαλλιά. Συσσωρεύει απιθανότητες θυμίζοντας σύγχρονη λογοτεχνία των ευπώλητων ή και τηλεοπτική σαπουνόπερα, ηθογραφία ή μελό περασμένων δεκαετιών αλλά, γιατί όχι, ακόμη και ειδήσεις στις εφημερίδες. Τέλος, λοξοκοιτά στους κλασικούς και επεμβαίνει στη μυθολογία, δημιουργώντας εν τέλει μια παρωδία που ακροβατεί διαρκώς στα όρια σοβαρού και παιγνίου, υψηλού και χθαμαλού. Το "Ελάχιστο ίχνος" υποδύεται, με τρόπο ενδεχομένως σκόπιμα "κακότεχνο", ίσως όσο και ο "κακός" ηθοποιός πρωταγωνιστής του, ότι δεν είναι παρά μια απίθανη ιστορία. Ωστόσο, δεν υποδύεται παρά το ίδιο του το "είναι", τη μόνη αλήθειά του. Οπως ο Αυγουστίνος Ψυχός που ως άλλος Νάρκισσος "δεν κοιταζόταν ποτέ κατάματα στον καθρέπτη" (σ. 12) θα οδηγηθεί στην αυτογνωσία και στην κατάκτηση της τέχνης του με τον θάνατό του, έτσι και το βιβλίο εντέλει επιτυγχάνει να γίνει ένα μυθιστόρημα αφηγούμενο πειστικά μια ιστορία. Τόσο πειστικά όμως που να δίνει ταυτόχρονα την εντύπωση ότι δεν είναι αληθινή, ότι είναι μια επινοημένη ιστορία. [...] (Από κείμενο του Αριστοτέλη Σαΐνη στην Εφημερίδα των Συντακτών, 4/5/2013)
format
author	Χατζηγιαννίδης, Βαγγέλης Αντουλινάκη, Σύλβια, illustrator
author_facet	Χατζηγιαννίδης, Βαγγέλης Αντουλινάκη, Σύλβια, illustrator
author_sort	Χατζηγιαννίδης, Βαγγέλης
title	Το ελάχιστο ίχνος
title_short	Το ελάχιστο ίχνος
title_full	Το ελάχιστο ίχνος
title_fullStr	Το ελάχιστο ίχνος
title_full_unstemmed	Το ελάχιστο ίχνος
title_sort	το ελάχιστο ίχνος
publisher	Το Ροδακιό
publishDate	2013
url	https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=34375
work_keys_str_mv	AT chatzēgiannidēsbangelēs toelachistoichnos AT antoulinakēsylbiaillustrator toelachistoichnos
_version_	1768713275944468480

Το ελάχιστο ίχνος

Παρόμοια τεκμήρια