| Περίληψη: | Στον Επιτάφιο, ο Περικλής -ή ο Θουκυδίδης- τονίζει πως στη συνείδησή τους τότε, το έργο είναι πάνω απ' τα λόγια. Η φράση του: ανδρών έργω γενομένων, εννοεί περίπου ότι δε θα υπήρχαν χωρίς το έργο τους! Λανθάνει αυτό: ταυτότητά τους η πράξη τους -κι όχι η όποια πράξη τους, η καθημερινή, παρά η κρίσιμη!
Ο Νέλσων, λέει, οδηγώντας το βρεττανικό στόλο στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ, είχε σταθή με τη στολή και τα γαλόνια του πάνω στη ναυαρχίδα, εμφανέστατος, και τον άκουσαν να μονολογή: "Τρέμεις μυσαρόν σαρκίον... Και πού να γνώριζες πού σε οδηγώ!..." Γενναίος είν' αυτός που φοβάται -αλλά πηγαίνει εκεί που αποφασίζει! Τ' όνομά του είν' η πράξη του!
|
|---|