Δάφνη
Η μνήμη είναι σαν θάλασσα. Μέσα της χύνονται ποτάμια από λέξεις, αισθήματα, εικόνες. Ανακατώνονται, αραιώνουν, ξεμακραίνουν, αλλά είναι πάντα εκεί και κάποτε επιστρέφουν στην ίδια ακρογιαλιά. «Τίποτε δεν ξεχνιέται» είχα σκεφτεί μια μέρα. Πότε ήταν; Άφησ’ τα αυτά Κορφιάτη! Ξέρεις πολύ καλά. Ο διάλογο...
Κύριος συγγραφέας: | |
---|---|
Μορφή: | |
Γλώσσα: | gre |
Έκδοση: |
Εστία
1990
|
Θέματα: | |
Διαθέσιμο Online: | https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=303 |
Περίληψη: | Η μνήμη είναι σαν θάλασσα. Μέσα της χύνονται ποτάμια από λέξεις, αισθήματα, εικόνες. Ανακατώνονται, αραιώνουν, ξεμακραίνουν, αλλά είναι πάντα εκεί και κάποτε επιστρέφουν στην ίδια ακρογιαλιά. «Τίποτε δεν ξεχνιέται» είχα σκεφτεί μια μέρα. Πότε ήταν; Άφησ’ τα αυτά Κορφιάτη! Ξέρεις πολύ καλά. Ο διάλογος με τον εαυτό σου είναι πρόφαση, άμυνα ενάντια στο χρόνο. Και, όχι, δεν το είχες σκεφτεί. Το είχες φωνάξει κατεβαίνοντας τρεχάτος μια απότομη πλαγιά σπαρμένη ρείκια. |
---|