| Περίληψη: | Αχίλλειο... Το αγαπημένο ανάκτορο της Αυτοκράτειρας της Αυστρίας Ελισάβετ, της όμορφης και βασανισμένης βασίλισσας που έμεινε στην Ιστορία με το όνομα Σίσσυ.
Υψώνεται κατάλευκο, μεγαλοπρεπές, αριστοκρατικό, πνιγμένο μέσα στη βλάστηση της κερκυραϊκής γης.
Ξεχωριστό ανάμεσα στα άλλα αξιοθέατα του νησιού, είναι δεμένο με τις μνήμες των προηγούμενων εστεμμένων ιδιοκτητών του. Η μυθιστορηματική ζωή της Ελισάβετ, οι ιδιορρυθμίες και η δύναμη του Κάιζερ Γουλιέλμου Β΄ το ακολουθούν μέχρι σήμερα.
Πόλεμοι, επεμβάσεις και "εξωραϊσμοί" του στέρησαν μέρος των θησαυρών που το διακοσμούσαν, χωρίς όμως να αλλοιώσουν την αρχική του μορφή.
Πολλή συζήτηση έχει γίνει για την καλλιτεχνική αξία των έργων του, για το πομπώδες ή όχι ύφος του, για "λάθη" στους πίνακες που το διακοσμούν.
Γνώμη μας είναι ότι όλα αυτά αφορούν κάποιους ειδικούς.
Το Αχίλλειο είτε το νιώθεις είτε όχι. Το αισθάνεσαι σαν φόρο τιμής στον Ήρωα της δύναμης και της ομορφιάς, σαν το ύστατο καταφύγιο εκείνων που τα είχαν όλα εκτός από την εσωτερική τους ηρεμία.
Κι όλοι εμείς, που συμμετείχαμε στην έκδοση του βιβλίου-οδηγού, με αυτόν τον τρόπο το αντιμετωπίσαμε.
Όχι ως τεχνογνώστες ή επαγγελματίες ξεναγοί, αλλά σαν επισκέπτες της μοναδικής του ομορφιάς, σαν περιπατητές των κήπων του, σαν θαυμαστές της αίγλης του
|
|---|