Ένα γέλιο...που έκλαιγε

Γιατί ένα γέλιο που έκλαιγε; Γιατί το στριμώχνω ανάμεσα σε δυο ξερά από πάθος χείλη και το πιέζω να βγει. Σχεδόν ποτέ για μένα! Μα σχεδόν πάντα για να το δουν οι άλλοι και να αρπάξουν την ευχαρίστηση που θα έπρεπε να προορίζεται για μένα. Πιο πολύ για τους άλλους. Και πονώ που δεν το νιώθω κι ας κατ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Τζιτζικάκης, Γεώργιος Ελ.
Μορφή:
Γλώσσα:gre
Έκδοση: [χ.ό.] c200
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=87503
id OAI-LARISA:56466
spelling OAI-LARISA:564662023-06-21T08:39:35ZΈνα γέλιο...που έκλαιγεΤζιτζικάκης, Γεώργιος Ελ. [χ.ό.]c2005greΓιατί ένα γέλιο που έκλαιγε; Γιατί το στριμώχνω ανάμεσα σε δυο ξερά από πάθος χείλη και το πιέζω να βγει. Σχεδόν ποτέ για μένα! Μα σχεδόν πάντα για να το δουν οι άλλοι και να αρπάξουν την ευχαρίστηση που θα έπρεπε να προορίζεται για μένα. Πιο πολύ για τους άλλους. Και πονώ που δεν το νιώθω κι ας καταλαβαίνω πως είναι τα δικά μου χείλη αυτά πάνω στα οποία σεργιανίζει. Μα το Θεό κείνη τη στιγμή νιώθω γελοίος με τον εαυτό που τον συλλαμβάνω να προσποιείται μια χαρά για τους άλλους μόνο. Πότε στα αλήθεια γέλασα για μένα, για τον Γιώργο μέσα μου, για τον αρρωστημένο συγγραφέα που έστω προσπαθώ να κρύψω μέσα μου; Για τελευταία φορά... πότε άραγε να ήτανε; Αληθινά, δυνατά, πικρά μα και όμορφα να το νιώθω να γαργαλά τα δυο μου χείλη και να το καταλαβαίνω πως αναδύεται και έρχεται από την ψυχή μου...δίχως από πίσω να κρύβω μια τεχνητή ικανοποίηση, μια ζοφερή προσποίηση, μια πνοή ολόδική μου που πνίγεται μέσα σε τόσες άλλες φτιαχτές αναπνοές. Σφίγγεται στα πρέπει και τα θέλω των άλλων δίχως να δίνει προτεραιότητα στη δική μου ανάσα, ενώ θαρρώ πως έτσι θα 'πρεπε.Νεοελληνική λογοτεχνίαΝεοελληνικό μυθιστόρημαhttps://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=87503URN:ISBN:960630517156466
institution Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας"
collection Κατάλογος
language gre
topic Νεοελληνική λογοτεχνία
Νεοελληνικό μυθιστόρημα
spellingShingle Νεοελληνική λογοτεχνία
Νεοελληνικό μυθιστόρημα
Τζιτζικάκης, Γεώργιος Ελ.
Ένα γέλιο...που έκλαιγε
description Γιατί ένα γέλιο που έκλαιγε; Γιατί το στριμώχνω ανάμεσα σε δυο ξερά από πάθος χείλη και το πιέζω να βγει. Σχεδόν ποτέ για μένα! Μα σχεδόν πάντα για να το δουν οι άλλοι και να αρπάξουν την ευχαρίστηση που θα έπρεπε να προορίζεται για μένα. Πιο πολύ για τους άλλους. Και πονώ που δεν το νιώθω κι ας καταλαβαίνω πως είναι τα δικά μου χείλη αυτά πάνω στα οποία σεργιανίζει. Μα το Θεό κείνη τη στιγμή νιώθω γελοίος με τον εαυτό που τον συλλαμβάνω να προσποιείται μια χαρά για τους άλλους μόνο. Πότε στα αλήθεια γέλασα για μένα, για τον Γιώργο μέσα μου, για τον αρρωστημένο συγγραφέα που έστω προσπαθώ να κρύψω μέσα μου; Για τελευταία φορά... πότε άραγε να ήτανε; Αληθινά, δυνατά, πικρά μα και όμορφα να το νιώθω να γαργαλά τα δυο μου χείλη και να το καταλαβαίνω πως αναδύεται και έρχεται από την ψυχή μου...δίχως από πίσω να κρύβω μια τεχνητή ικανοποίηση, μια ζοφερή προσποίηση, μια πνοή ολόδική μου που πνίγεται μέσα σε τόσες άλλες φτιαχτές αναπνοές. Σφίγγεται στα πρέπει και τα θέλω των άλλων δίχως να δίνει προτεραιότητα στη δική μου ανάσα, ενώ θαρρώ πως έτσι θα 'πρεπε.
format
author Τζιτζικάκης, Γεώργιος Ελ.
author_facet Τζιτζικάκης, Γεώργιος Ελ.
author_sort Τζιτζικάκης, Γεώργιος Ελ.
title Ένα γέλιο...που έκλαιγε
title_short Ένα γέλιο...που έκλαιγε
title_full Ένα γέλιο...που έκλαιγε
title_fullStr Ένα γέλιο...που έκλαιγε
title_full_unstemmed Ένα γέλιο...που έκλαιγε
title_sort ένα γέλιο...που έκλαιγε
publisher [χ.ό.]
publishDate c200
url https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=87503
work_keys_str_mv AT tzitzikakēsgeōrgiosel enageliopoueklaige
_version_ 1769347453794910208