| Περίληψη: | Με τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, όλοι οι αγωνιστές υπέβαλαν
τα δικαιολογητικά τους, αρχικώς το 1833, μετά το 1846 και τέλος
το 1865, για να πάρουν κάποια σύνταξη, με την οποία θα μπορούσαν
να αντιμετωπίσουν τη φτώχια στην οποία ζούσαν. Οι πιο πολλοί, καθώς
δεν είχαν «μπάρμπα στην κορώνα», έμειναν αβοήθητοι και αγνοημένοι. Πολλά
από τα πιστοποιητικά τους χάνονταν στα συρτάρια των γραφειοκρατών της
Αθήνας. Ένα μέρος τους, όμως, σώθηκε και βρίσκεται στο Αρχείο των Αγωνιστών
της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Ανάμεσα στα τόσα έγγραφα συγκαταλέγονται και του νικαιώτη ιερέα Μακαρίου
Παπαδημητρίου. Ό,τι θα αναφέρουμε γι’ αυτόν το οφείλουμε στον ατομικό
φάκελό του, που αποτελείται από 5 έγγραφα…
Στο μητρώο των αρρένων συναντήσαμε 235 επώνυμα, από τα οποία
τα 98, δηλ. 48,29% σήμερα είναι άγνωστα. Μερικά από τα επώνυμα αυτά χάθηκαν
διότι οι οικογένειες που τα είχαν δεν άφησαν άρρενες απογόνους. Τα
περισσότερα, όμως, χάθηκαν επειδή αναχώρησαν από τη Νίκαια οι κάτοχοί
τους. Αφαιρώντας αυτά τα 98 επώνυμα μας μένουν για να παρουσιάσουμε 137.
Η έρευνά μας έγινε στο αρχείο της Κοινότητας το 1986 με τη συμπαράσταση
των φίλων Φάνη Τσιπλακούλη και Κώστα Ντρογκούλη, στους οποίους
εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας…
|
|---|