Περίληψη: | Η «Τρισεύγενη», μοναδική θεατρική δημιουργία του Παλαμά, έχει ιδιαίτερα
απασχολήσει την κριτική μέχρι σήμερα. Οι μελετητές εξετάζουν το έργο
από διαφορετικές Θέσεις και προτείνουν τις υποκειμενικές ερμηνείες τους
για το γεγονός ότι, παρ’ όλη την καθολικά αποδεχτή αντιθεατρικότητά του,
παραμένει γοητευτικό και δεκτικό σε περισσότερες δυνατές κριτικές προσεγγίσεις.
Αν και κανείς σχεδόν δεν αμφισβητεί την έλλειψη θεατρικής πνοής απ’
αυτό, όμως άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, βρίσκει κάποια αξία να του
αποδώσει και να το αξιολογήσει θετικά. Πρόθεσή μας είναι, στηριγμένοι στη
μέχρι σήμερα έρευνα, να επιχειρήσομε μια διαφορετική ανάγνωση του κειμένου
και να τολμήσομε μια καινούρια ερμηνεία τόσο αναφορικά με το θεατρικό
του λόγο, όσο τους ιδεολογικούς φορείς και τις κοινωνικές παραμέτρους
του, που Θα μας παρουσιάσει τελικά, όπως νομίζομε, μια καινούρια προοπτική
και Θα μας επιτρέψει μιαν αναθεώρηση των μέχρι σήμερα δεδομένων.
Η πορεία της έρευνάς μας στοχεύει στην κατανόηση και ερμηνεία των ακόλουθων βασικών σημείων: την αντιθεατρικότητα του έργου, την απομυθοποίηση του προσώπου της ηρωίδας, την αποκάλυψη του αληθινού ιδεολογικού φορέα του έργου και τέλος την ένταξη του στα πλαίσια της δραματουργίας του νεοελληνικού θεάτρου…
|