Αλέξανδρος Αλεξανδράκης

thumb|250px|Αλέξανδρου Αλεξανδράκη, ''Κατάληψη εχθρικών θέσεων (“Αέρα!”),'' Λάδι σε μουσαμά, 110 x 150 εκ., Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα. Ο Αλέξανδρος Δ. Αλεξανδράκης (Αθήνα, 1913 - Αθήνα, Σεπτέμβριος 1968) ήταν Έλληνας ζωγράφος, που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από τις ιδιαιτέρως δυναμικές απεικονίσεις του Ελληνοϊταλικού Πολέμου του 1940.

Ο Αλεξανδράκης έδειξε από νωρίς το ταλέντο του στο σχέδιο και τη ζωγραφική. Σε ηλικία 17 ετών, παρουσίασε 23 έργα του σε ομαδική έκθεση που διοργάνωσε η ΧΑΝ. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών κοντά στο Σπυρίδωνα Βικάτο και τον Ουμβέρτο Αργυρό. Αργότερα, παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής κοντά στον Γιάννη Κεφαλληνό. Αποφοίτησε από την σχολή το 1937, για να συμμετάσχει αμέσως σε διάφορες εκθέσεις ζωγραφικής.

Στον πόλεμο του 1940, ο ζωγράφος και οι πέντε αδελφοί του επιστρατεύτηκαν. Υπηρέτησε στα βουνά της Ηπείρου, ως δεκανέας του πυροβολικού. Αποτύπωσε τις εντυπώσεις του σε μία σειρά σκίτσων και ελαιογραφιών, που έγιναν ευρέως γνωστές στο κοινό μέσα από την ανατύπωσή τους σε αφίσες. Περίπου εκατό έργα του από τον πόλεμο δημοσιεύθηκαν, επίσης, μεταπολεμικά, σε λεύκωμα με τίτλο ''Έτσι πολεμούσαμε'' (1968).

Μετά τον πόλεμο, ασχολήθηκε πολύ με το γυμνό. Εικονογράφησε επίσης το Αναγνωστικό της Ε΄ Δημοτικού που κυκλοφόρησε το 1958. Η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας και πυροδότησε την συνεργασία του με μεγάλα ιδρύματα, όπως το Μουσείο Γκουγκενχάιμ και τη Βιβλιοθήκη της Γερουσίας των ΗΠΑ. Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ). Απεβίωσε το 1968, σε ηλικία 55 ετών.

Έργα του εκτίθενται στην Εθνική Πινακοθήκη και το Πολεμικό Μουσείο, στην Αθήνα.

Το 1980, η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας διοργάνωσε μεγάλη αναδρομική έκθεση αφιερωμένη στο έργο του. Μετέπειτα, η γκαλερί «Κ» παρουσίασε έργα του καλλιτέχνη στο Λονδίνο (1998 και 2005) και στη Λευκωσία (1999). Παρέχεται από τη Wikipedia