Δημήτρης Ιωαννόπουλος

Ο Δημήτρης Ιωαννόπουλος (1904 - 1η Απριλίου 1987) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και σεναριογράφος.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές συνέχισε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στη νομική. Λίγα χρόνια μετά την αποφοίτησή του ασχολήθηκε με το θέατρο σπουδάζοντας δραματική τέχνη. Αργότερα μετέβη στη Γερμανία στο Βερολίνο, σπουδάζοντας σκηνοθεσία. Με την επιστροφή του ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, με τη συγγραφή θεατρικών έργων και ως σκηνοθέτης του θεάτρου. Μεταξύ των θεατρικών του έργων περιλαμβάνονται τα ''Ο ατέλειωτος δρόμος'', ''Το παραμύθι της ευτυχίας'', ''Η πόρτα και το παράθυρο'' και ''Ο γιόκας μας''.

Την περίοδο 1938 - 1945 διετέλεσε διευθυντής του θεατρικού τμήματος του ΕΙΡ και την περίοδο 1948 - 1960 ανταποκριτής του ΕΙΡ στην έδρα του ΟΗΕ. Επίσης διετέλεσε και πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.

Από την Κατοχή ασχολήθηκε επίσης και με το χώρο του ελληνικού κινηματογράφου επίσης ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Κινηματογραφικά έργα με δική του σκηνοθεσία και σενάριο ήταν ''Η φωνή της καρδιάς'' (1943), από το οποίο και έγινε περισσότερο γνωστός. Σημειώνεται ότι αυτή η ταινία ήταν και η πρώτη παραγωγή της Φίνος Φιλμ, αλλά και μία από τις πρώτες ελληνικές μελοδραματικές παραγωγές με επαγγελματική σιγουριά. Άλλες ταινίες του ήταν ''Η βίλλα με τα νούφαρα'' (1945), ''Ο δρόμος με τις ακακίες'' (1954), ''Ο Φανούρης και το σόι του'' (1957 - μόνο σκηνοθεσία), ''Η μοίρα γράφει την ιστορία'' (1957), ''Μια του κλέφτη...'' (1960) και ''Στρατιώτες δίχως στολή'' (1960).

Πέθανε την 1η Απριλίου 1987. Παρέχεται από τη Wikipedia