Τίτος Λίβιος

Ο Τίτος Λίβιος (''Titus Livius'', 59 π.Χ. - 17 μ.Χ) ήταν Ρωμαίος ιστορικός, ο οποίος έγραψε μία μνημειώδη ιστορία της Ρώμης και του ρωμαϊκού λαού -''Ab Urbe Condita Libri''- που καλύπτει την περίοδο από τους πρώτους θρύλους της Ρώμης πριν την παραδοσιακή ίδρυσή της το 753 π.Χ. και μέσω της βασιλείας του Οκταβιανού Αυγούστου μέχρι την εποχή του Λίβιου. Το έργο αυτό σώθηκε αποσπασματικά (35 βιβλία από τα 142). Ήταν ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της ιστορίας αυτής της εποχής. Ο Δάντης τον χαρακτήρισε ως «ο άνθρωπος Λίβιος». Ωστόσο έκανε λάθος σε αυτό το χαρακτηρισμό του. Παρά τις αδυναμίες του στην έρευνα και στην αναζήτηση της αλήθειας, λίγοι κατάφεραν να σχεδιάσουν τόσο τέλεια μία εντυπωσιακή εικόνα του χτες ή να βγάλουν από αυτή διδακτικά συμπεράσματα για τις ηθικές ελλείψεις του σήμερα. Ο Λίβιος ήταν περισσότερο ένας επικός που χρησιμοποίησε τον πεζό λόγο παρά ένας ιστορικός. Θεωρήθηκε μεγάλος τεχνίτης του λόγου. Στην γλώσσα του αναγνωρίζουμε απηχήσεις από τον Έννιο και τον Βιργίλιο. Γεννήθηκε στην Πάντοβα, πέρασε ένα διάστημα της ζωής του στην Ρώμη. Γνωρίστηκε με τον Αύγουστο και τον μελλοντικό αυτοκράτορα Κλαύδιο. Ήταν άνθρωπος τίμιος, δίκαιος και πατριώτης. Χαρακτηριζόταν για την πλήρη συνέπεια ανάμεσα στην ζωή και το έργο του. Στο έργο του αφθονεί και το πνεύμα του διδακτισμού. Παρέχεται από τη Wikipedia