Γεώργιος Πισίδης

Ο Γεώργιος Πισίδης ήταν ποιητής και υμνογράφος της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής.

Γεννήθηκε την εποχή που αυτοκράτορας στο Βυζάντιο ήταν ο Ηράκλειος και Πατριάρχης ο Σέργιος ο Α'. Είχε το αξίωμα του χαρτοφύλακα και του αρχιδιάκονου της Αγίας Σοφίας. Άφησε τρία ιστορικά έργα, το ''«Εις την κατά Περσών εκστρατείαν Ηρακλείου»'', ''«Εις την γενομένην έφοδον των βαρβάρων»'' και την ''«Ηρακλειάδα»'', η οποία είναι ένας πανηγυρικός του αυτοκράτορα και γράφτηκε για την τελική του νίκη εναντίον των Περσών. Με αυτά τα έργα του, περιέγραψε κυρίως τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ηρακλείτου.

Έγραψε επίσης και άλλα έργα πολεμικής, ελεγειακής και θεολογικής φύσης. Όπως το «''Εξαήμερον»'', ένα είδος θεολογικοφιλοσοφικού διδακτικού ποιήματος, το οποίο αναφέρεται στη δημιουργία του κόσμου και κάνει υπαινιγμούς για γεγονότα εποχής. Αυτό το έργο του διαδόθηκε πέρα από τα σύνορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και μεταφράστηκε στα Σλαβικά και στα Ρώσικα.

Έργο του, σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, είναι ο ''«Ακάθιστος Ύμνος»''. Η ποιητική μεγαλοφυΐα του Γεωργίου Πισίδη εκτιμήθηκε αργότερα. Ο Μιχαήλ Ψελλός τον σύγκρινε με τον Ευριπίδη, ο δεύτερος δε αναφέροντας ότι αυτή η σύγκριση τον αδίκησε και οδήγησε στη δυσφήμησή του. Ο σύγχρονος επιστημονικός κόσμος θεωρεί τον Πισίδη ως τον καλύτερο κοσμικό ποιητή της Βυζαντινής Περιόδου. Παρέχεται από τη Wikipedia