Νίκος Σημηριώτης

Ο Νίκος Σπ. Σημηριώτης (1911 – 17 Μαρτίου 1996) ήταν Έλληνας ποιητής, πολύγλωσσος μεταφραστής και πολιτικός μηχανικός.

Ο Ν. Σημηριώτης ήταν ανεψιός των Άγγελου και Γιώργου Σημηριώτη. Γεννήθηκε στη Σμύρνη, αλλά πέρασε τα πρώτα παιδικά χρόνια του στη Μυτιλήνη. Στα χρόνια της Μικρασιατικής εκστρατείας (1919-1922) επέστρεψε με την οκογένειά του στη Σμύρνη, από όπου μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή πήγαν κατευθείαν πλέον στην Αθήνα. Εκεί σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και μετά την αποφοίτησή του, το 1935, έγινε ανώτερος υπάλληλος του Υπουργείου Προνοίας. Το 1940 διορίσθηκε προϊστάμενος της Τεχνικής υπηρεσίας δήμων και κοινοτήτων στη Γενική Διοίκηση Ηπείρου, ενώ από το 1946 μετατέθηκε στην αντίστοιχη υπηρεσία του Νομού Αττικής. Παραλλήλως με τα υπηρεσιακά του καθήκοντα ασχοληθηκε ιδιωτικώς με την οικοδόμηση πολυκατοικιών και άλλων κτισμάτων.

Προτού ακομα σπουδάσει, από το 1928, ο Σημηριώτης δημοσίευσε ποιήματά του σε λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής. Εκτός αυτών, γνωρίζοντας επτά ευρωπαϊκές γλώσσες, μπόρεσε να μελετήσει από το πρωτότυπο πολλά ξενόγλωσσα λογοτεχνικά έργα, αρκετά από τα οποία μετέφρασε στην ελληνική. Μεταξύ αυτών των μεταφράσεων ξεχωρίζουν τα περισσότερα αξιόλογα ποιήματα του Πόε (α΄ ελλην. έκδοση το 1944), το μυθιστόρημα ''Για ποιον χτυπά η καμπάνα'' του Χέμινγουεϊ (ελλην. εκδόσεις 1946 και 1953), τα ποιήματα του Λόρκα (ελλ. έκδ. 1964) και το θεατρικό έργο του ''`Ετσι πέρασαν πέντε χρόνια'' (1964), καθώς και κινεζική ποίηση. Πέρα από το μεταφραστικό του έργο, η πρωτότυπη λογοτεχνική παραγωγή του εκπροσωπείται από τις ποιητικές συλλογές-έργα του ''Γη'' (1943, β΄ έκδ. 1947, ραψωδία από 15 ωδές), ''Αλκυόνες'' (1949), ''`Αστρα'' (1971, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών) και ''Φτερά στη νύχτα'', κριτικές και αισθητικές μελέτες, αλλά και θεατρικά έργα. Ασχολήθηκε και με τη ζωγραφική, και εικονογράφησε ο ίδιος βιβλία του. Ο Ν. Σημηριώτης διετέλεσε μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Απεβίωσε στην Αθήνα σε ηλικία 84 ετών. Παρέχεται από τη Wikipedia