Φωκυλίδης

Ο Φωκυλίδης ή Φωκυλίδης ο Μιλήσιος, τέλη του 6^ου αι. - αρχές 5^ου αι., ήταν ελεγειακός ποιητής που ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη σύνταξη γνωμικών (ηθικοί κανόνες) σε δαχτυλικούς εξάμετρους στίχους που σε χαλαρή μεταξύ τους σύνδεση και σειρά συντέθηκαν σε ένα ενιαίο διδακτικό ποίημα. Εισάγει ορισμένες ομάδες στίχων με τη στερεότυπη φράση «''Καί τόδε Φωκίδεῳ''» και γι΄ αυτό ονομάσθηκε και γνωμικός ποιητής. Τα γνωμικά που έγραψε δεν διασώζονται ως ολοκληρωμένο έργο αλλά είναι διάσπαρτα σε αναφορές άλλων συγγραφέων. Ακολουθόντας το παράδειγμα του Ησίοδος ο Φ. επαινεί τη γεωργία ως το πιο αξιότιμο επάγγελμα (απόσπ. 7 D.) ,συμβουλεύει να είναι κανείς συνετός (8) και δίκαιος (10), συστήνει αποφυγή της απερισκεψίας (11) , ένα άλλο απόσπασμα μιλάει για την κακότητα των γυναικών (2).

Η συλλογή αποφθεγμάτων του αποτέλεσε ενα σύμβουλο για ζητήματα της καθημερινής ζωής γραμμένο σε μια απλή γλώσσα.

Μαζί με τον σύγχρονό του Δημόδοκο από τη Λέρο αλληλοπειράζονταν με στίχους. Παρέχεται από τη Wikipedia