| סיכום: | Το λαογραφικό υλικό, το οποίο παρουσιάζουμε εδώ, το συγκεντρώσαμε κατά την
διάρκεια της υπηρεσίας μας στη Δολίχη ως έκτακτου επί «κοινοτική συμβάσει» δασκάλου,
το σχολικό έτος 1959-1960. Οι συγγενικοί δεσμοί μας με πολλές οικογένειες
του Πυθίου συνέτειναν επιπλέον στον πλουτισμό της συλλογής μας, η οποία ολοκληρώθηκε
το χειμώνα του 1962-1963. Παρέμεινε, όμως, κατά το πλείστον αδημοσίευτη
και η ύπαρξή της δεν μνημονεύθηκε ούτε και στα δύο σημειώματα που δημοσιεύσαμε,
τότε, στη λαρισινή εφημερίδα Θεσσαλικά Νέα, τα σχετικά με το Πύθιο. Η παρούσα
δημοσίευση ελπίζουμε πως θα κάνει ευρύτερα γνωστά τα γαμήλια έθιμα και τραγούδια
του Πυθίου και της Δολίχης.
Στα δύο παραπάνω χωριά διασώθηκαν αρχέγονες παραδόσεις, οι οποίες όμως σήμερα
αποδυναμώθηκαν όχι μόνο εξαιτίας της μετανάστευσης και της τεχνολογικής
εποχής μας αλλά και εξαιτίας της εφαρμογής της νέας χωροταξικής διαίρεσης (πρόγραμμα
«Καποδίστριας») που χώρισε άσπλαχνα τους δύο γειτονικούς οικισμούς
και παρέδωσε τη Δολίχη στο ορεινό Λιβάδι και το Πύθιο στην Καλλιθέα με τον προσφυγικό πληθυσμό, με τα έθιμα των οποίων δεν ταυτίζονται τα δικά τους.
Πιστεύουμε πως ο αναγνώστης μας θα βρει και θα εκτιμήσει στην παρούσα συλλογή
ό,τι ωραίο κλείνει στα τραγούδια του ο ελληνικός γάμος, τον οποίο η πεζή εποχή
μας απογύμνωσε, λίγο ή πολύ, από την απέριττη ομορφιά του.
|
|---|